ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ: Τι τρέχει με τις κολυμβητικές ακτές της Αχαΐας;

Τι τρέχει με τα κολυμβητικά νερά στην Αχαΐα;

Ευρωπαϊκή έκθεση με όχι ευχάριστα συμπεράσματα

Του Γιώργου Κανέλλη*

Η κολυμβητική περίοδος έφτασε και το ενδιαφέρον του κοινού για την ποιότητα των υδάτων από πλευράς μολυσματικών παραγόντων (κυρίως κολοβακτηριοειδών και εντεροϊών) είναι εύλογα αυξημένο.

Παράλληλα, στις 27 Μαΐου δημοσιεύτηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος η ετήσια έκθεσή του για την ποιότητα νερών κολύμβησης στην Ευρώπη.

Τα στοιχεία της έκθεσης, που αφορούν μετρήσεις της περιόδου από την 1^η Ιουνίου του 2013 μέχρι το τέλος Οκτωβρίου του ίδιου έτους, προέρχονται από μετρήσεις των τοπικών αρχών.

Οι κατηγορίες της κατάταξης είναι άριστη, δηλαδή καλύπτει το επιθυμητό επίπεδο ποιότητας, καλή (σχετικά κάτω από το επιθυμητό), ικανοποιητική (καλύπτει μόνο τα υποχρεωτικά όρια συγκέντρωσης μολυσματικών παραγόντων), φτωχή (κάτω και από τα υποχρεωτικά όρια), κλειστή ή απαγορευμένη και με ανεπαρκή στοιχεία μετρήσεων.

Η γενική εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι καλή (95% των περιοχών που μετρήθηκαν βρέθηκαν από ικανοποιητικές μέχρι άριστες και μόνο 2% χαρακτηρίστηκαν φτωχές) και βαίνει βελτιούμενη. Η εικόνα της χώρας μας συνολικά επίσης, είναι μια από τις καλύτερες, ενώ η Κύπρος έχει το σύνολο των κολυμβητικών της ακτών στην κατηγορία «άριστη».

Πολλοί «κακοί βαθμοί» για την Αχαΐα

Πρέπει όμως να τραβήξει το ενδιαφέρον μας το γεγονός ότι οι ακτές της Αχαΐας, για το 2013, παρουσιάζουν την σχετικά χειρότερη εικόνα στην Ελλάδα με λιγότερες από τις μισές κολυμβητικές της παραλίες να πιάνουν την βαθμολογία «άριστα». Όπως μπορεί να δει κανείς στο χάρτη (σύνδεσμος 2) η μεγαλύτερη συγκέντρωση ακτών με ικανοποιητική και κάτω από αυτή ποιότητα νερών εντοπίζεται στην ακτογραμμή από την Αιγείρα μέχρι την Κάτω Αχαγιά.

Αντιθέτως πάνω από τα 2/3 των κολυμβητικών παραλιών της Ηλείας χαρακτηρίζονται άριστες και οι υπόλοιπες καλές. Στην Αιτωλοακαρνανία, πλην μιας καλής, οι λοιπές χαρακτηρίζονται άριστες.

Χωρίς καμία διάθεση υπερβολής ή πρόκλησης ανησυχίας παραθέτουμε παρακάτω τις κολυμβητικές ακτές της Αχαΐας που χαρακτηρίζονται με βαθμό κάτω του άριστα, υπογραμμίζοντας ότι τα στοιχεία αφορούν το 2013, όχι τη φετινή σαιζόν. Σημειώνουμε ότι στην κατάταξη δεν περιλαμβάνεται καθόλου η ακτή στου Τσαούση (πριν το Μονοδέντρι), η οποία επί σειρά ετών χαρακτηρίζεται (και σωστά με βάση τις μετρήσεις – αλλά ως πότε;) από την αρμόδια Διεύθυνση Υγείας Αχαΐας ως απαγορευμένη.

Αναλυτικότερα και από ανατολικά προς δυτικά έχουμε:

Αγείρα – καλή, Κράθιο – καλή, παραλία Πλατάνου – καλή, Πούντα, Παραλία Τράπεζας, Τράπεζα – καλή, Διακοφτό, Τερψιθέα, Παραλία Νικολέϊκων – έλλειψη επαρκών μετρήσεων, Βαλιμίτικα και Παραλία Τέμενης – καλές, Διγελιώτικα – ένα σημείο καλή, άλλο άριστη, Αλυκή Αιγίου – 4 σημεία καλή, ένα άριστη, Άβυθος (τέρμα 25^ης Μαρτίου) – ικανοποιητική, Σελιανίτικα – ικανοποιητική, Λόγγος – καλή, Ψαθόπυργος – ικανοποιητική, Άγιος Βασίλειος - 2 σημεία ικανοποιητική, ένα καλή, Ακταίο 1 σημείο καλή – 1 ικανοποιητική, Ρίο (Μεγ. Αλεξάνδρου) – καλή, Ρίο (ύψος οδού Συρογιάννη) – ικανοποιητική, Καστελόκαμπος (Αντιπάρου) - φτωχή, Νηρέως – έλλειψη επαρκών μετρήσεων, ύψος Διγ. Ακρίτα – φτωχή, Πλαζ Έλους Αγυιάς (2 σημεία) - φτωχή, Μονοδέντρι – καλή, Βραχνέϊκα (2 σημεία) – καλή, Παραλία Αλισσού – καλή. Από Κάτω Αχαγιά και νότια μόνο το Καλαμάκι χαρακτηρίζεται καλή, οι υπόλοιπες άριστες.

Είναι φανερό ότι, στην Αχαΐα, ή είμαστε αυστηρότεροι από τους άλλους στις μετρήσεις, ή πρέπει να κάνουμε συστηματικότερο έλεγχο των πηγών μόλυνσης στις κολυμβητικές μας ακτές και μάλιστα τώρα, λαμβάνοντας και τα κατάλληλα μέτρα. Εννοείται ότι οι φετινές μετρήσεις πρέπει να αρχίσουν άμεσα και να ανακοινώνονται χωρίς καθυστέρηση, μαζί με τυχόν ευρήματα πηγών ρύπανσης και τα σχετικά μέτρα.

Να προσθέσουμε ότι, ακόμη και στις περιοχές όπως της Πλαζ Αγυιάς και του Καστελοκάμπου, όπου δόθηκε ο χαρακτηρισμός «φτωχή», από τα δημοσιευμένα στοιχεία των προηγουμένων ετών, γνωρίζουμε ότι οι μετρήσεις συνήθως είναι κάτω από τα όρια των υποχρεωτικών ορίων, όμως πράγματι υπήρξαν και κάποιες που τα υπερβαίνουν.

Η Έκθεση χτυπάει καμπανάκι

Σε κάθε περίπτωση η Έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος πρέπει να μας χτυπήσει ένα καμπανάκι. Παρά την πρόοδο σε ότι αφορά τα έργα αποχέτευσης (η Πάτρα ήδη περνάει το 75% του συνόλου κάλυψη αποχετευτικού δικτύου, ενώ στην Αιγιάλεια προωθείται το έργο της αποχέτευσης των παραλιακών περιοχών) χρειάζεται, όπως φαίνεται, να ψάξουμε για πιθανές άδηλες πηγές μόλυνσης, όπως παράνομους αγωγούς με κατάληξη τη θάλασσα, ή ότι άλλο προκύψει από τις φετινές δειγματοληψίες και έλεγχο.

Μπορούμε και πρέπει να χαιρόμαστε τις κοντινές στα αστικά μας κέντρα ακτές, δεν χρειάζεται να πηγαίνουμε δεκάδες χιλιομέτρων για να βρούμε τα τέλεια νερά, όμως από την έκθεση προκύπτει ότι δεν πρέπει να είμαστε αυστηροί μόνο στις μετρήσεις αλλά και στην λήψη μέτρων.

Σχετικοί σύνδεσμοι: