Να σεβαστούμε τις φυσικές ισορροπίες, όχι απλώς ν’ αναθέτουμε σωστά τις μελέτες

Να σεβαστούμε τις φυσικές ισορροπίες, όχι απλώς ν’ αναθέτουμε σωστά τις μελέτες

                                                            Του Γιώργου Κανέλλη*

Με δεδομένη τη γενική αναγνώριση ότι το μεγαλύτερο φυσικό και οικονομικό κεφάλαιο για το μέλλον της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας είναι τα ποτάμια της, είναι λογικό να αποδίδουμε ιδιαίτερη σημασία στην διαδικασία ανάθεσης των μελετών για τις αντιπλημμυρικές μελέτες για μεγάλα τμήματα του Αχελώου και του Αλφειού, των δύο μεγαλύτερων ποταμών της Δυτικής Ελλάδας, που συζητήθηκαν στο Περιφερειακό Συμβούλιο της 1^ης Αυγούστου.

Όμως, όσο σημαντική και αν είναι η διαδικασία ανάθεσης (καλώς προτείνεται η ανοικτή διαδικασία), πολύ πιο σημαντικό θέμα για την οικολογική βιωσιμότητα  και την παραγωγική απόδοση των δύο μεγάλων και πολύτιμων ποταμών μας είναι οι προδιαγραφές και η ποιότητα των ίδιων των «αντιπλλημυρικών» μελετών, που θα έπρεπε, να ορίζονται όχι ως τέτοιες, αλλά ως μελέτες διαχείρισης πλημμυρικών ροών. Αυτό προτείναμε στο και περιφερειακό συμβούλιο.

    Τι συμφέρει να κάνουμε μακροχρόνια

Ο σεβασμός των ποταμών και των παραποτάμιων περιοχών ως ενιαίων οικοσυστημάτων, η πλήρης εφαρμογή επιστημονικών και όχι άλλων κριτηρίων, όπως ο συμβιβασμός με μη βιώσιμες δημιουργημένες καταστάσεις, όπως καταπατημένες παρόχθιες περιοχές, οφείλουν να είναι οι κατευθυντήριες γραμμές των μελετών, και εμείς τουλάχιστον, θα παλέψουμε για να γίνει αυτό πράξη

Αυτό, αναλυτικότερα, σημαίνει ότι :

-         Οφείλουμε να σεβόμαστε τα ιστορικά πλημμυρικά  πεδία, ως φυσικά και παραγωγικά χρήσιμη διέξοδο των πλημμυρικών υδάτων,  στο μέγιστο δυνατό βαθμό.

-         Οφείλουμε να  μην αποδεχόμαστε άκριτα και a priori ότι κάθε καλλιέργεια σε παραποτάμιες περιοχές, που αποτελούσαν ιστορικά φυσικά πλημμυρικά πεδία των ποταμών, πρέπει να προστατεύεται με ακριβά και αμφίβολης απόδοσης αναχώματα. Αντιθέτως ελεγχόμενα πλημμυρικά πεδία, ως τεχνητοί υγρότοποι, μπορούν να εμπλουτίσουν το έδαφος με θρεπτικά, να λειτουργήσουν ως εφεδρικές δεξαμενές αρδευτικού νερού, μειώνοντας τη σπατάλη, και να τροφοδοτήσουν τους υπόγειους υδροφορείς.

-         Οφείλουμε να μην κάνουμε καμία έκπτωση και καμία καταστρατήγηση των προδιαγραφών του νόμου όσον αφορά την οριοθέτηση των κοιτών που προβλέπεται –και σωστά – να αποτελέσει μέρος των μελετών

-         Οφείλουμε να αντιμετωπίζουμε τις «σκληρές» επεμβάσεις στις όχθες, όπως διευθετήσεις περιλαμβανομένου του εγκιβωτισμού, ως εσχάτη και μόνο λύση, που πρέπει να τεκμηριώνεται πολλαπλά.

Οικολογική σοφία, όχι τεχνική υπεροψία

Τα  πλημμυρικά φαινόμενα δεν είναι αναγκαστικά «καταστροφή».

Είναι μέρος των φυσικών ισορροπιών των ποτάμιων οικοσυστημάτων, εμπλουτίζουν ευρείες περιοχές με θρεπτικά συστατικά και ενισχύουν τους υπόγειους υδροφορείς.

Όσο περισσότερο προσαρμοστούμε εμείς σε αυτά, και όσο λιγότερο επιδιώκουμε να τα καταργήσουμε με αναχώματα και άλλα τεχνικά, τόσο σοφότερα θα συμπεριφερθούμε και τόσο καλύτερα θα είναι τα πράγματα και από πλευράς ζημιών από πλημμυρικά φαινόμενα, και από πλευράς γονιμότητας των εδαφών και επάρκειας υπογείων υδάτων.

Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα, προτείνει, και  θα επιμείνει: χρειάζεται λιγότερη τεχνική υπεροψία και περισσότερη οικολογική σοφία στην διαχείριση των ποταμών μας.

* Περιφερειακός σύμβουλος Δυτ. Ελλάδας – Οικολογική Δυτική Ελλάδα

-----

To άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο thebest.gr, το patrisnews.gr και το 

----

Στη φωτογραφία άποψη της κοίτης του Αλφειού από την γέφυρα της εθνικής οδού, κοντά στις Λίμνες Βώλακος