Μόνο οι πολίτες μπορούν βιώσιμη λύση στα απορρίμματα

Οικολογική Δυτική Ελλάδα

Πάτρα 6 Σεπτεμβρίου 2012

Ολοκληρωμένη διαχείριση από τους πολίτες: η μόνη λύση για τα απορρίμματα

Την ώρα που ο Δήμος και η Περιφέρεια νομίζουν ότι «ξεμπέρδεψαν» με την καταδικασμένη επιλογή της «Παπανικολού», οι κάτοικοι παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους προσφέροντας εναλλακτική λύση.

Στα μεγάλα αδιέξοδα υπάρχουν δύο επιλογές: ή παίρνεις απόφαση να λύσεις το πρόβλημα – όσο δύσκολο και να είναι – ή χώνεις το κεφάλι πιο βαθειά στην άμμο και δεν βλέπεις τίποτα.

Το  Περιφερειακό Συμβούλιο έχασε την ευκαιρία να αλλάξει την κατάσταση για να λύσει το γόρδιο δεσμό της διαχείρισης των απορριμμάτων. Μοιρολατρικά επικύρωσε την απαράδεκτη χωροθέτηση ΧΥΤΑ στη θέση ‘Παπανικολού’ στη Δυτ. Αιγιάλεια επειδή «δεν είχε άλλη λύση».

Λύση όμως υπήρχε. Σε αντίθεση με το Δήμο και την Περιφέρεια, οι κάτοικοι αντιλήφθηκαν ότι απέναντι στην καταφανή αδικία και το περιβαλλοντικό έγκλημα έπρεπε να παρουσιάσουν εναλλακτική προοπτική. Προχώρησαν τις διαδικασίες για εταιρία κοινωνικής βάσης πολυμετοχικού χαρακτήρα για ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων. Η φιλοσοφία απλή: αν τα «απορρίμματα», τη στιγμή που παράγονται στο σπίτι και την επιχείρηση, διαχωριστούν, γίνονται χρήσιμα προϊόντα. Αν όμως τα πετάξουμε μαζί σε μια σακούλα, τότε γίνονται σκουπίδια και κοινωνικό, οικονομικό, περιβαλλοντικό βάρος. 

Με τη στήριξη της Αυτοδιοίκησης αυτό θα έλυνε άμεσα το πρόβλημα και θα ικανοποιούσε και τις δεσμεύσεις για ανακύκλωση και διαχωρισμό απορριμμάτων. Δεν είναι, φυσικά, εύκολη λύση. Χρειάζεται αγώνας για εδραιωθεί αυτή η διαδικασία. Όμως είναι λύση, ενώ η εμμονή του Δήμου και της Περιφέρειας σε «Παπανικολού» και εργοστάσια οδηγεί σε αδιέξοδο για δύο λόγους:

Πρώτα από όλα, είναι αμφίβολο αν ο ΧΥΤΑ θα γίνει τελικά. Οι αντιδράσεις δεν κοπάζουν με μια αδικία και οι προσφυγές δεν σταματούν. Τα δε χρήματα δεν είναι εξασφαλισμένα αφού η Ε.Ε. δεν χρηματοδοτεί πλέον ταφή απορριμμάτων.

Δεύτερον, με τα εργοστάσια, οι πολίτες της Αιγιάλειας και της Αχαΐας θα γίνουμε δούλοι ενός ληστρικού συστήματος εκμετάλλευσης. Δεσμευμένοι με συμβόλαιο, θα χρυσοπληρώνουμε για να στέλνουμε εκεί τα απορρίμματα και θα πληρώνουμε πρόστιμο αν αποφασίσουμε να μειώσουμε τον όγκο τους – η απόλυτη αντίθεση με το στόχο της ανακύκλωσης και του διαχωρισμού.

Η Αυτοδιοίκηση δεν δείχνει διάθεση να αλλάξει προοπτική. Μικρή σημασία έχει αν το κάνει για να εξυπηρετήσει συμφέροντα ή απλά επειδή στερείται οράματος και προοπτικής.

Η λύση πλέον βρίσκεται στους πολίτες. Η δύσκολη προσπάθεια που ξεκινά στην Αιγιάλεια είναι η μόνη ελπίδα και γι αυτό πρέπει να στηριχθεί από όλους.