Δρόμοι προς το αδιέξοδο

Οικολογική Δυτική Ελλάδα

Πάτρα 15 Σεπτεμβρίου 2012

Δρόμοι προς το αδιέξοδο

Τα οδικά έργα δεσμεύουν τα 2/3 του προϋπολογισμού στον Επιχειρησιακό Προγραμματισμό της Περιφέρειας. Το τεράστιο χρέος και κόστος συντήρησης ενός απέραντου οδικού δικτύου δεν αποτελεί επένδυση αλλά μια οικονομική αιμορραγία πέρα από τις δυνατότητές μας.

Στην εκατοντάδων σελίδων ανάλυσή του, το Τριετές Αναπτυξιακό Σχέδιο της Περιφέρειας αναγνώρισε πλήθος δυνατοτήτων και προοπτικών για τη Δυτική Ελλάδα. Στο «δια ταύτα», όμως, δηλαδή στον Επιχειρησιακό Προγραμματισμό, τα 2/3 του προϋπολογισμού αφορούν σε οδικά έργα! Με απλά λόγια, αν θέλουμε να αναπτυχθεί η αγροτική παραγωγή, ο τουρισμός, η επιχειρηματικότητα, η απάντηση είναι μία: οδικά έργα!

Ομολογουμένως, χρειάζεται συντήρηση στο οδικό δίκτυο, όμως αναρωτιόμαστε:

1. Γιατί υπήρχε, σε εποχές με χειρότερο οδικό δίκτυο, δημόσια συγκοινωνία σε ορεινές περιοχές ενώ σήμερα δεν υπάρχει; Η εγκατάλειψη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς οφείλεται στην ανυπαρξία οδικού δικτύου;
2. Γιατί η ύπαιθρος ήταν πολύ πιο ζωντανή, παραγωγική και αυτάρκης σε εποχές με  υποτυπώδη οδική πρόσβαση;
3. Είναι οι δρόμοι λύση στην «προσβασιμότητα» όταν το κόστος μετακίνησης με Ι.Χ. αυξάνεται συνεχώς;

Φυσικά, η οδική πρόσβαση αποτελεί δημόσιο αγαθό. Όμως, άλλο πράγμα είναι το επαρκές, ασφαλές, καλά σχεδιασμένο οδικό δίκτυο που μπορεί να συντηρηθεί, και άλλο η φρενίτιδα της «δρομολαγνείας» που οδήγησε σε πάμπολλα πρόχειρα έργα, στην απόλυτη εξάρτηση από το Ι.Χ. και στην υποβάθμιση όλων των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Η «δρομολαγνεία» μας κληρονόμησε ένα τεράστιο χρέος και ένα κόστος συντήρησης πέρα από τις δυνατότητές μας. Η «δρομολαγνεία» παγίδευσε την Αυτοδιοίκηση σε ένα αδιέξοδο, όπου δυσεύρετοι πόροι δεσμεύονται για οδικά έργα με κόστος πολλαπλάσιο των τιμών της αγοράς προκειμένου να ικανοποιηθούν κατασκευαστικά συμφέροντα και όχι αντικειμενικές προτεραιότητες.  

Σήμερα, η Περιφέρεια οφείλει να δαπανά με σύνεση και το τελευταίο ευρώ. Χρειάζεται διαφάνεια και αυστηρή ιεράρχηση προτεραιοτήτων ώστε να αξιολογούνται και να προκρίνονται τα πιο απαραίτητα από τα αναρίθμητα οδικά έργα που προτείνουν οι Δήμοι. Μέρος των πόρων που αφορούν σε δρόμους πρέπει να κατευθυνθούν στη ανάπτυξη των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς και σε ουσιαστικά μέτρα αναζωογόνησης της υπαίθρου, στήριξης της παραγωγής και διαφύλαξης των φυσικών πόρων.