Γιατί δεν ψηφίσαμε την ΣΜΠΕ για τα πετρέλαια

Οικολογική Δυτική Ελλάδα

Πάτρα 31 Ιουλίου 2012

Γιατί δεν ψηφίσαμε τη στρατηγική μελέτη για τα πετρέλαια

Μια μελέτη που δεν άρεσε σε κανέναν έπρεπε να επιστραφεί και να ξαναέρθει πλήρης.

Μετά τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας όπου συζητήθηκαν οι δύο Στρατηγικές Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την εκμετάλλευση υδροδονανθράκων στο Δ. Πατραϊκό και στο Κατάκωλο, ο Περιφερειακός σύμβουλος της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, Κώστας Παπακωνσταντίνου δήλωσε:

«Η συζήτηση για τη στρατηγική μελέτη ήταν η τελευταία ευκαιρία όπου το Περιφερειακό Συμβούλιο, ως πολιτικό όργανο, θα μπορούσε να διαμορφώσει μια πολιτική στάση που θα καθορίζει τις εξελίξεις - ένα απλό μήνυμα προς όλους: ‘πάρτε μας στα σοβαρά!’.

Φυσικά, μόνο στα σοβαρά δεν μας παίρνουν όταν, για τη στρατηγική μελέτη ενός σχεδίου που υπόσχεται ότι θα διαρκέσει δεκαετίες και θα φέρει δισεκατομμύρια, το ΥΠΕΚΑ αφιερώνει χρονικό διάστημα μόλις δύο μηνών και το ευτελές ποσό των 20.000 €.

Αναπόφευκτα, το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, που ήταν ο ανάδοχος, παρά τις επιστημονικά συνεπείς προθέσεις του, παρουσίασε μια απλή ανασκόπηση βιβλιογραφίας που αντιγράφηκε σχεδόν αυτούσια και στις δύο μελέτες. Ανάμεσα στα πολλά αρνητικά σημεία είναι ότι δεν εξετάζονται οι πιθανές αθροιστικές επιπτώσεις των διαφόρων οχλήσεων, δεν λαμβάνονται υπόψη σημαντικοί παράγοντες όπως ο τουρισμός και δεν προβλέπεται η εξέταση αντισταθμιστικών μέτρων, π.χ., προς την αλιεία και τα τρία εθνικά πάρκα που πιθανότατα θα επηρεαστούν.

Το παράξενο είναι ότι η εισήγηση της Περιφέρειας, ενώ στιγμάτισε λεπτομερώς τα αρνητικά σημεία, στο τέλος κατέληξε σε ΘΕΤΙΚΗ εισήγηση «αφού ληφθούν υπόψη οι παρατηρήσεις μας». Στην πράξη αυτό δίνει το μήνυμα ότι η μελέτη είναι, σε γενικές γραμμές, αποδεκτή.

Δεν έχουμε αμφιβολία ότι ο Περιφερειάρχης και το επιστημονικό δυναμικό της Δυτικής Ελλάδας θα παρακολουθήσουν το θέμα (συμφωνούμε με το παρατηρητήριο που πρότεινε το ΤΕΕ). Ωστόσο, ο πολιτικός ρόλος του Περιφερειακού Συμβουλίου ήρθε σε δεύτερη μοίρα. Αν, για ένα τόσο σοβαρό θέμα, δεν μπορείς να επιστρέψεις μια πρόχειρη μελέτη, ποιος θα σε πάρει στα σοβαρά;

Εμείς διαφωνούμε συνολικά με την επιλογή της εξόρυξης υδρογονανθράκων ως αναπτυξιακή προοπτική. Εκείνοι όμως που συμφωνούν θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένοι. Στρώνοντας «κόκκινο χαλί» σε κάθε τέτοια επένδυση «νομιμοποιούν» τον ελλιπή σχεδιασμό, χάνοντας επιπλέον μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και της κοινωνίας και ειδικά αντισταθμιστικά οφέλη.

Μήπως, τελικά, το όλο σχέδιο για εξορύξεις υδρογονανθράκων στη Δυτική Ελλάδα αφορά σε μια οριακά επικερδή επένδυση, που «αξίζει τον κόπο» μόνο αν αγνοήσει το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος; Θα το μάθουμε μόνο αν είμαστε σοβαροί και τυπικοί απέναντί της.»