Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα της Ο.Δ.Ε. για το 2017

Οικολογική Δυτική Ελλάδα
Πάτρα 30 Δεκεμβρίου 2016

Με αίσθημα ευθύνης, μπορούμε
 να είμαστε αισιόδοξοι!

Μήνυμα της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
 για το νέο έτος 2017

 Αγαπητοί συμπολίτες, Αιτωλοακαρνάνες, Αχαιοί, Ηλείοι,    
         
Μέσα σε ένα κλίμα διεθνώς αυξημένης ανησυχίας και αβεβαιότητας, μετά την εκλογή του Τράμπ και την άνοδο λαικιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη, η σημαντικότερη ευχή για το νέο έτος, αλλά και απαίτηση που πρέπει να έχουμε ως Έλληνες, από τον εαυτό μας και τους θεσμούς μας, κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση,  είναι η απαίτηση για ρεαλισμό, αξιοπιστία και κανονικότητα.

Ελπίζουμε και απαιτούμε από την κυβέρνησή μας να συμβάλει στην εφαρμογή της συνθήκης του Παρισιού για το κλίμα – ότι καλύτερο μας αφήνει το 2016 – και να να αλλάξουμε την οπισθοδρομική μας ενεργειακή πολιτική που δεν συμβαδίζει με την ενεργειακή ανειφορία.
Ελπίζουμε και απαιτούμε ψυχραιμία, αίσθημα ευθύνης και αποφυγή πατριωτικών πλειοδοσιών από όλους στην κρίσιμη καμπή που βρίσκεται το κυπριακό.

Ελπίζουμε και απαιτούμε η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας να βρίσκεται σε απόλυτη ετοιμότητα το έτος που έρχεται, ώστε να αξιοποιήσει άμεσα και χωρίς προβλήματα για πολίτες και επενδυτές τις χρηματοδοτικές ευκαιρίες που αναμένεται να προσφέρει το Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης.
Ελπίζουμε και απαιτούμε να αντιμετωπίσει με θάρρος και μακριά από λογικές αναβολής τις περιβαλλοντικές βόμβες της Αμιαντίτ στην Αχαία και του χώρου απόθεσης δεμάτων σκουπιδιών στο Ποτόκι στην Ηλεία, καθώς και να συμβάλει στην εφαρμογή του νέου Σχεδιασμού για τα απορρίμματα.
Ελπίζουμε και απαιτούμε να προλάβει κινδύνους και να πάρει πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση του ξεχωριστού φυσικού μας περιβάλλοντος, του κυριότερου κεφαλαίου και προνομίου που διαθέτει η Δυτική Ελλάδα.
Με αίσθημα ευθύνης και αξιοπιστία  μπορούμε επιτέλους να αισιοδοξήσουμε ότι το 2017, θα είναι μια χρονιά, επιτέλους, καλύτερη από τις προηγούμενες!

Καλή χρονιά σε όλους!

Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτ. Ελλάδας
Επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας.
--------

Στη φωτογραφία ο Ερύμανθος, από τα πιο όμορφα βουνά της Δ. Ελλάδας.

Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016


Οικολογική Δυτική Ελλάδα
Πάτρα 30 Νοεμβρίου 2016

Οι υποθαλάσσιες εξορύξεις δεν συμβαδίζουν με το μέλλον.

Ενεργειακό, περιβαλλοντικό και αναπτυξιακό μέλλον υπάρχει για τη χώρα μας μόνο αν αλλάξει το ενεργειακό μείγμα υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών και της εξοικονόμησης και εις βάρος των εξορύξεων λιγνίτη και υδρογονανθράκων.
Με την εκ νέου υπογράμμιση της πάγιας αυτής θέσης μας, που μας οδήγησε να καταψηφίσουμε τη σχετική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων στο Περιφερειακό Συμβούλιο Δ. Ελλάδας, τοποθετούμαστε δημόσια ως ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ έναντι της γνωστοποίησης της συμφωνίας του Υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος  με την Energean Oil για την πρώτη συγκεκριμένη περιοχή εκμετάλλευσης (60 τετρ. Χιλ.) του υπεράκτιου κοιτάσματος του Δυτικού Κατακώλου.
Τη στιγμή που διεθνώς κερδίζει έδαφος η συνειδητοποίηση της προσωρινότητας των ορυκτών καυσίμων, με καταστροφικές όμως επιπτώσεις στο κλίμα και το περιβάλλον, η χώρα μας προσδένεται στο μοντέλο αυτών των εξορύξεων, τόσο σε ότι αφορά το λιγνίτη όσο και τα υποθαλάσσια κοιτάσματα.
Υπάρχουν παραδείγματα μεγάλων χωρών που έμπρακτα απομακρύνονται από τις εξορύξεις όπως οι ΗΠΑ, που σταμάτησαν τον αγωγό πετρελαίου Keystone και ανέστειλαν κάθε νέο ανθρακωρυχείο, η Γαλλία που ανέστειλε κάθε νέα έρευνα για εξορύξεις υδρογονανανθράκων στην επικράτειά της η Κροατία τουριστική, όπως εμείς, χώρα που αποθαρρύνει πετρελαϊκές έρευνες στην Αδριατική, η Ισπανία που όρισε περιοχή εξαίρεσης εξορύξεων υδρογονανθράκων στην ανατολική ακτή της, έκταση όση το μισό Αιγαίο.
Πέραν αυτών, τα συνεχιζόμενα χαμηλά επίπεδα των τιμών του πετρελαίου αυξάνουν τους φόβους ότι οριακής βιωσιμότητας επενδύσεις σε εξορύξεις, όπως οι υποθαλάσσιες, θα πιεσθούν για χαμηλότερα επίπεδα ασφαλείας, για λόγους κόστους, όπως έδειξε η περίπτωση του μεγάλου ατυχήματος στον Κόλπο του Μεξικού. Δεν ξεχνάμε ακόμη την υψηλή σεισμικότητα της Δυτικής Ελλάδας, που αποτελεί σοβαρή πηγή ανησυχίας.
Για μια ακόμη φορά επαναλαμβάνουμε: στο δίλημμα Νερό και τουρισμός ή πετρέλαιο εμείς τασσόμαστε με τα πρώτα.

Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτ. Ελλάδας
Επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας.


     





















Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2016

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
Πάτρα 11 -11-2016


Κυπαρισσιακός Κόλπος: προεδρικό διάταγμα το ταχύτερο δυνατό!

Η γνωστοποίηση της απόφασης καταδίκης της χώρας μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για ανεπαρκή προστασία των περιοχών ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας στον Κυπαρισσιακό, και ειδικότερα στο νότιο τμήμα του, που διοικητικά υπάγεται στη Μεσσηνία, είναι οπωσδήποτε λυπηρή.
Ταυτοχρόνως, επαναφέρει και πάλι ως επείγον το ζήτημα της θέσπισης, με την μορφή του προεδρικού διατάγματος, ενός οριστικού καθεστώτος προστασίας και διαχείρισης της παραλιακής ζώνης του Κυπαρισσιακού Κόλπου που περιλαμβάνει την ακτογραμμή της Ηλείας, νότια των εκβολών του Αλφειού και το βόρειο τμήμα της μεσσηνιακής ακτογραμμής.

Η οριστική ρύθμιση των μέτρων προστασίας και των χρήσεων της γης στην σημαντική αυτή περιοχή όχι μόνο για το εμβληματικό είδος της caretta caretta αλλά και για το φυσικό της κάλλος, με τη μορφή προεδρικού διατάγματος, είναι απαραίτητη όχι μόνο για να αποτραπούν οι οικονομικές κυρώσεις στο επόμενο στάδιο της διαδικασίας στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και για να υπάρχει ασφαλές πλαίσιο και για την επιτρεπόμενη ήπια τουριστική ανάπτυξή της.
Θυμίζουμε, ότι στα τέλη Μαΐου δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ Δ 141 της 24.05.2016, η Απόφαση του τότε Αναπλ. Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Γιάννη Τσιρώνη (σήμερα Αν. Υπουργού Αγροτικής Aνάπτυξης) με τίτλο: «Μέτρα για την προστασία των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών των “GR2330005: Θίνες και παραλιακό Δάσος Ζαχάρως, Στροφυλιά, Κακόβατος”, “GR2330008: Θαλάσσια περιοχή Κόλπου Κυπαρισσίας: Ακρ. Κατάκολο –Κυπαρισσία” και “GR2550005: Θίνες Κυπαρισσίας (Νεοχώρι - Κυπαρισσία)” και της ευρύτερης περιοχής τους».

Ως Οικολογική Δυτική Ελλάδα χαρακτηρίσαμε επαρκές και θετικό το περιεχόμενο των μέτρων αυτών και γιατί τα κρίναμε αναγκαία για την προστασία της ιδιαίτερα σημαντικής από περιβαλλοντική άποψη αυτής περιοχής αλλά και για να αποτραπεί η καταδίκη της χώρας στη διαδικασία ενώπιον του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου, που διαρκεί από το 2012.

Πλην όμως, η επιλεγείσα, μορφή της Υπουργικής Απόφασης, δεν αποδείχθηκε αρκετή για να πεισθεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και να οδηγηθεί σε απαλλαγή της χώρας μας.
Επιβάλλεται επομένως, και κάνουμε έκκληση στην νέα ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας τους κ.κ. Σταθάκη και Φάμελλο τόσο για λόγους περιβάλλοντος και ήπιας ανάπτυξης όσο και για να αποτραπεί μια ταπεινωτική επιβολή κυρώσεων στη χώρα μας στο τέλος της διαδικασίας, να προχωρήσουν ταχύτατα στην έκδοση προεδρικού διατάγματος με περιεχόμενο αυτό της υπουργικής αυτής απόφασης που ισχύει σήμερα.
Άλλη ορθή και νόμιμη εναλλακτική λύση δεν υπάρχει για να αποφύγουμε κυρώσεις τη στιγμή μάλιστα που, παρά τις ελλείψεις και παραβάσεις, αναγνωρίζεται και από το ίδιο το Δικαστήριο ότι η συμβολή της Ελλάδας στη βελτίωση του πληθυσμού της θαλάσσιας χελώνας είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλης ευρωπαϊκής χώρας .

Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Δ. Ελλάδας
Επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας





Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016

Πρέπει να επεκταθεί η ονομασία ΠΟΠ "Ελιές Καλαμάτας"

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ
Πάτρα 7-11-2016

Πρέπει να επεκταθεί η χρήση της ονομασίας ΠΟΠ «Ελιές Καλαμάτας»

Η τοπικιστική στενομυαλιά μιας περιοχής από τη μια και η αδυναμία του κεντρικού κράτους από την άλλη να επιβάλλει λύσεις με βάση το ευρύτερο συμφέρον, έχουν ως αποτέλεσμα ένα από τα πιο δυναμικά εξαγωγικά μας αγροτικά προϊόντα, οι βρώσιμες ελιές τύπου Καλαμάτας, να αποδίδει εκατοντάδες εκατομμύρια λιγότερο στην εθνική μας οικονομία από ότι θα μπορούσε.
 Για το προϊόν αυτό, έχει μεν κατοχυρωθεί διεθνώς, από το 1979, η Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης «Ελιά Καλαμάτας», πλην όμως το πλεονέκτημα αναγνωρισιμότητας και τιμής που προκύπτει, απολαμβάνουν μόνο οι Μεσσήνιοι παραγωγοί της, που  αντιπροσωπεύουν όμως μονοψήφιο ποσοστό της όλης παραγωγής της χώρας, σε αντίθεση με περιοχές όπως η Δυτική Ελλάδα και ειδικότερα η Αιτωλοακαρνανία που μόνη της, με πάνω από 30.000 τόνους ετησίως αντιστοιχεί περίπου στο 50% του συνόλου. 
Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα, με επερώτησή της, ζητεί από την Περιφερειακή Αρχή του κ. Κατσιφάρα, πρωτοβουλίες και αποτελεσματική δράση για την άρση της φανερής αυτής αδικίας, που κοστίζει ακριβά και στην εθνική οικονομία.

Το κείμενο της επερώτησης προς τον αρμόδιο Αντιπεριφερειάρχη κ. Κ. Μητρόπουλο είναι το ακόλουθο:

Κύριε Αντιπεριφερειάρχη,
Γνωρίζετε  την σημασία και την συνεχώς ανοδική πορεία του αγροτικού προϊόντος των βρώσιμων ελιών τύπου Καλαμών.
Στο προϊόν αυτό, ισχυρής εξαγωγικής δυναμικής,  η περιφέρειά μας καταλαμβάνει, χάρις στην παραγωγή της Αιτωλοακαρνανίας κυρίως, της τάξης των 30-35.000 τόνων, την  πρώτη θέση στη χώρα, με περίπου το ήμισυ της όλης παραγωγής.
Όμως η διεθνής χρήση του ονόματος Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης «Ελιά Καλαμάτας» επιφυλάσσεται μόνο για τις ποσότητες που προέρχονται από τη Μεσσηνία, που σήμερα αντιστοιχούν σε μικρό ποσοστό του συνόλου, σε αντίθεση με αυτές της περιφέρειάς μας. Αυτό έχει ως συνέπεια, οι στερούμενες της ονομασίας ελιές του συγκεκριμένου τύπου, παρότι δεν διαφέρουν σε τίποτα ποιοτικά, να επιτυγχάνουν μικρότερες διεθνείς τιμές, στερώντας έτσι από τους παραγωγούς αλλά και την εθνική οικονομία δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Πρόσφατα, ετέθη το θέμα σε σύσκεψη υπό τον ΓΓ του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Αντώνογλου, παρουσία εκπροσώπου της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Αγρινίου, χωρίς να έχει γίνει γνωστό το αποτέλεσμα.

Θέτουμε το ερώτημα:
Προτίθεσθε να αναλάβετε πρωτοβουλίες, ενόψει και της έναρξης της νέας ελαιοκομικής περιόδου, για την συντονισμένη, μαζί με τις συνεταιριστικές οργανώσεις της περιφέρειάς μας, διεκδίκηση της επέκτασης της χρήσης της ονομασίας ΠΟΠ «ελιές Καλαμάτας» και στις παραγόμενες στις άλλες πλην της Μεσσηνίας περιοχές της χώρας, που εξάλλου δεν είναι πολλές, και κυριότερη από τις οποίες είναι η Αιτωλοακαρνανία;

Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Δ. Ελλάδας

Επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

Να σκεφθούμε βαθύτερα τις πλημμύρες

Να σκεφθούμε βαθύτερα τις πλημμύρες



Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα συμπαρίσταται θερμά στους κατοίκους του Μεσολογγίου και της Ναυπάκτου που υπέστησαν ζημιά ή και βρέθηκαν έξω από τις κατοικίες τους μετά τις μεγάλες νεροποντές των προηγουμένων ημερών.
Πέραν των αυτονόητων κινήσεων που οφείλουν να γίνουν αμέσως για την αποκατάσταση των ανθρώπων που πλήγηκαν, κρίσιμο είναι, τώρα που η πλημμύρα είναι πρόσφατη, να εντοπισθούν όχι μόνο οι αστοχίες που συνέβαλαν στην χειροτέρευση της κατάστασης, όπως μη λειτουργούντα αντλιοστάσια ή ρέματα ακαθάριστα από σκουπίδια, μπάζα, κλαδιά αλλά και τα σημεία των δύο πόλεων, ιδίως του Μεσολογγίου που πλήττονται πρώτα και  περισσότερο σε περιπτώσεις τέτοιων ακραίων καιρικών φαινομένων.
Τα συμπεράσματα που θα βγουν σχετικά με τις πιο ευαίσθητες σε πλημμύρες συνοικίες οφείλουν να οδηγήσουν σε μέτρα όσο τολμηρά χρειάζεται.
Το τονίζουμε αυτό, έχοντας υπόψη ότι λόγω της ήδη εν εξελίξει κλιματικής μεταβολής η συχνότητα τέτοιων φαινομένων θα είναι μεγαλύτερη όπως και η έντασή τους, έστω και αν εναλλάσσονται με περιόδους, εξίσου ζημιογόνου στη γεωργία, ξηρασίας.
Ετοιμότητα, πρόληψη, αποφυγή δόμησης σε υψόμετρα κοντά στο επίπεδο της θάλασσας είναι αναγκαία περισσότερο απ’ ότι στο παρελθόν. Ο καιρός έχει χαλάσει για τα καλά.

Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου,
Επικεφαλής της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ




Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Λιγότερο κρέας για καλύτερη υγεία, καλύτερο περιβάλλον και κλίμα.

Λιγότερο κρέας για καλύτερη υγεία, καλύτερο περιβάλλον και κλίμα.

Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα για την Παγκόσμια Ημέρα διατροφής

Είναι γνωστή και παλαιά η άποψη ότι «είμαστε ότι τρώμε».
 Ήδη ο Ιπποκράτης έδινε μεγάλη σημασία στη διατροφή ως καίριου παράγοντα για την διατήρηση ή την επαναφορά  της υγείας.  Ο καθένας γνωρίζει πλέον ότι η μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, λιπαρών, γαλακτοκομικών, κόκκινου κρέατος, αλατιού συνδέεται άμεσα και στενά με τις λεγόμενες ασθένειες του πολιτισμού: διαβήτης, καρδιοπάθειες, ορισμένοι από τους καρκίνους, υπέρταση, παχυσαρκία.
Σήμερα σωρεύονται όλο και περισσότερες αποδείξεις ότι το διατροφικό σχήμα που επιλέγεται από μια κοινωνία δεν επηρεάζει μόνο την υγεία καθενός αλλά και την παγκόσμια φτώχεια και πείνα καθώς επίσης και το κλίμα και τα φυσικά οικοσυστήματα.
Για όλους τους παραπάνω λόγους ο FAO, o Οργανισμός Γεωργίας και Τροφίμων του ΟΗΕ καθιέρωσε τη 16η Οκτωβρίου,  ως Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής, μια μέρα δηλαδή, για να σκεφθούμε την ευθύνη μας που συνδέεται με το τι τρώμε και πως το παράγουμε, όχι μόνο για την ίδια μας την υγεία αλλά και για την τύχη εκείνων που δεν έχουν αρκετή τροφή για να ζήσουν αλλά και για το καθοριστικό για το μέλλον μας πρόβλημα της κλιματικής μεταβολής.
Το διατροφικό μοντέλο της υπερκατανάλωσης κρέατος ιδίως του κόκκινου κρέατος των θηλαστικών ζώων ενοχοποιείται για έμμεση ευθύνη για την πείνα από την οποία υποφέρουν πληθυσμοί των αναπτυσσόμενων χωρών, μέσω της μείωσης εκτάσεων που διατίθεντο για δημητριακά προκειμένου να κερδηθεί έδαφος για την εκτροφή βοοειδών προς εξαγωγή. Η ίδια πίεση ασκείται σε πολύτιμα δασικά οικοσυστήματα, όπως στο τροπικό δάσος της Βραζιλίας, με αποτέλεσμα διπλά κακό: και αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (μόνο ως προς το μεθάνιο, ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου η εκτροφή θηλαστικών, ιδίως βοοειδών συνεισφέρει το 78% των εκπομπών της όλης αγροτικής δραστηριότητας, όπως λέει ο FAO) και απώλεια πολύτιμων βιοτόπων και βαριά μείωση πληθυσμών απειλουμένων άγριων ειδών.
Είναι σημαντικό για να έχουμε ένα βιώσιμο αύριο να αλλάξουμε όχι μόνο το ενεργειακό μοντέλο στρεφόμενοι προς τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας αλλά εξίσου να αλλάξουμε δραστικά το κυρίαρχο, βασισμένο στο κρέας και τα γαλακτοκομικά, διατροφικό μοντέλο των αναπτυγμένων χωρών, ανάμεσα στις οποίες, παρά τα προβλήματά της, είναι και η χώρα μας.
Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής, ενώνει τη φωνή της με την διεθνή οργάνωση για την καταπολέμηση της φτώχειας OXFAM και προτείνει:
Τρώτε χωρίς σπατάλη. Δεν πετάμε ότι απόμεινε, το αξιοποιούμε έξυπνα.
Τρώτε σημαντικά λιγότερο κόκκινο κρέας. Για λιγότερη χοληστερίνη αλλά και λιγότερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου. Θαυμάσια εναλλακτική λύση η αύξηση της χρήσης των οσπρίων.
Τρώτε τοπικά προϊόντα. Και συνήθως καλύτερα είναι και αποφεύγονται άσκοπες μεταφορές.
Τρώτε προϊόντα εποχής. Και νοστιμότερα και θρεπτικότερα και λιγότερες χημικές ή ενεργειακές εισροές απαιτούν.
Μαγειρέψτε έξυπνα. Κάνοντας προσεκτική χρήση των συσκευών γλυτώνουμε ενέργεια.
Η αλλαγή διατροφικού προτύπου είναι μια πολλαπλά έξυπνη ιδέα για την αλλαγή της οικογενειακής καθημερινότητας καθενός μας. Στην αρχή ξεβολευόμαστε, αλλά τα οφέλη έρχονται γρήγορα και είναι σημαντικά: στην υγεία, στην τσέπη μας, στο ισοζύγιο πληρωμών,  στους φτωχότερους λαούς, στο κλίμα.


Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτ. Ελλάδας
Επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας.


Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Ν’ απαλλάξουμε τις πόλεις μας από την δικτατορία του αυτοκινήτου!

Οικολογική Δυτική Ελλάδα
Πάτρα 22 Σεπτεμβρίου 2016



Ευρωπαϊκή Εβδομάδα κινητικότητας
Ν’ απαλλάξουμε τις πόλεις μας από την δικτατορία του αυτοκινήτου!

Η ευρωπαϊκή εβδομάδα βιώσιμης κινητικότητας που κορυφώνεται σήμερα,  22 Σεπτεμβρίου, με την λεγόμενη «Ημέρα χωρίς αυτοκίνητο» είναι ένας ευρωπαϊκός θεσμός με αξιοσημείωτη επιτυχία.  Συνέβαλε στη διάδοση καλών πρακτικών για φιλικότερες στους πεζούς  πόλεις, αλλά, προπαντός, συνέβαλε στην αναγνώριση ότι η υπερεξάρτηση από το αυτοκίνητο προκάλεσε περισσότερα προβλήματα από όσα έλυσε, επιβάρυνε τους δημότες με κρυμμένο κόστος και άσκησε τεράστια πίεση στους διαθέσιμους για άλλες χρήσεις δημόσιους χώρους.
Αρκετές πόλεις στη χώρα μας έχουν οργανώσει εκδηλώσεις και συμβολικές αλλαγές στην κυκλοφορία για σήμερα, μετέχοντας στην εβδομάδα κινητικότητας, πόλεις όπως η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, τα Χανιά, η Σπάρτη, η Σάμος, τα Τρίκαλα.
Οι πόλεις την Δυτικής Ελλάδας δεν αξιοποίησαν το γεγονός, όμως αυτό είναι ένας λόγος παραπάνω για να τονίσουμε για μια ακόμη φορά, ότι τόσο για  να έχουμε ηπιότερη κυκλοφορία, κέρδος υγείας,  χρόνου και άγχους, όσο και για να συμβάλλουμε θετικά στην μείωση των αερίων του θερμοκηπίου,  η αποκόλληση από λογικές που θέλουν το αυτοκίνητο βασιλιά των μετακινήσεων και επίκαιρη είναι και ρεαλιστική.
Για την «Οικολογική Δυτική Ελλάδα» στόχοι όπως η στήριξη των μαζικών μέσων μεταφοράς με μέτρα όπως οι αποκλειστικοί λεωφορειόδρομοι, τα καλά σχεδιασμένα  δίκτυα ποδηλατοδρόμων, η διατήρηση και επέκταση των μέσων σταθερής τροχιάς παραμένουν πρώτη προτεραιότητα. Παράλληλα, στην πρώτη γραμμή πρέπει να υπάρχει πάντα ο αγώνας για τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και της ηχορύπανσης.
Ειδικότερα επαναλαμβάνουμε, σε ότι αφορά το σιδηρόδρομο, την ανάγκη να μην ξεχνάμε ούτε στιγμή ότι ο στόχος είναι να φτάσει ως και τον Πύργο (φυσικά και την Καλαμάτα), επομένως τεχνικά και οικονομικά ρεαλιστικές επιλογές επιβάλλονται όσον αφορά την επίμαχη διέλευση από την Πάτρα. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο και για να μην πληγεί ανεπανόρθωτα η επιτυχημένη λειτουργία του προαστιακού της Πάτρας – του αποδοτικότερου σε σχέση το κόστος του σ’ όλη τη χώρα- τη στιγμή μάλιστα που εξασφαλίστηκε η επέκτασή του προς την Δυτική Αχαΐα.
Όσον αφορά την Πάτρα σημαντικές εξελίξεις όπως η πρόοδος των έργων της διάνοιξης της Κανακάρη και η επικείμενη ολοκλήρωση της Μικρής Περιμετρικής αφαιρούν κάθε πρόσχημα όσον αφορά την εφαρμογή, επιτέλους, της υπάρχουσας από ετών Μελέτης για ένα  Δίκτυο λειτουργικών ποδηλατοδρόμων. Χρειάζεται προετοιμασία του κοινού και τόλμη να πάμε κόντρα στο ρεύμα. Πόλεις όπως το Μεσολόγγι δείχνουν ότι η επέκταση της καθημερινής χρήσης του ποδηλάτου είναι εφικτή και άκρως ωφέλιμη.  Αξιοσημείωτη είναι, η επαναφορά με κάποιες αλλαγές, του συστήματος ελεγχόμενης στάθμευσης στο κέντρο και για πρακτικούς λόγους κατανομής σε περισσότερους του σπανίζοντος χώρου στάθμευσης σ΄αυτό και για λόγους διαπαιδαγώγησης του κοινού σε κανόνες ορθολογικής του χρήσης.
Η υπεροχή της αυτοκίνησης στις πόλεις, κάποτε «αυτονόητη», είναι σήμερα μια ιδέα που ανήκει στο παρελθόν. Πολιτική τόλμη, εκπαίδευση του κοινού σε βιώσιμες λύσεις και άρτιος σχεδιασμός μπορούν να κάνουν τη μετακίνηση στις πόλεις μας απόλαυση αντί για το μαρτύριο που συχνά καταντά, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής και την παραγωγικότητα.
Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου,
Επικεφαλής της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ





Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Ο νέος ΠΕΣΔΑ : Ορθές κατευθύνσεις, φιλόδοξοι στόχοι, πρέπει να τρέξουμε!

Ο νέος ΠΕΣΔΑ : Ορθές κατευθύνσεις, φιλόδοξοι στόχοι, πρέπει να τρέξουμε!

                                                του Γιώργου Κανέλλη   

Το κείμενο που ακολουθεί είναι η τοποθέτηση του Γ. Κανέλλη, ως επικεφαλής της «Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας» στην συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δ. Ελλάδας της 12ης Σεπτεμβρίου 2016 για τον νέο Περιφερειακό Σχεδιασμό για τα απόβλητα.

Η διαχείριση των αποβλήτων ήταν πάντα στη χώρα μας ένα πρόβλημα χρονίως άλυτο, κακολυμένο ή μισολυμένο στην καλύτερη περίπτωση.
Και σήμερα, μέσα Σεπτεμβρίου 2016, που βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο ΠΕΣΔΑ, οι προβληματικές πλευρές που οδήγησαν σε καταστάσεις τύπου τα σκουπίδια στους δρόμους επ’ αόριστον , ανεξήγητες φωτιές στους ΧΑΔΑ του καλοκαίρι, συρράξεις περιοχών για την αποτροπή χωροθέτησης υποδομών όπως ΧΥΤΑ και ΣΜΑ κοντά τους και άλλα συναφή, γνωστά σε όλους.
Τα αίτια για τα παραπάνω παραμένουν: βαριά ελλιπής ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού, χάιδεμα αυτιών και νοοτροπιών «μακριά από την αυλή μου» εκ μέρους σοβαρής μερίδας του πολιτικού προσωπικού και παράλληλα προώθηση επιλογών βασισμένων σε συγκεντρωτική και ακριβή τεχνολογία, μακριά από λύσεις βασισμένες στην υπεύθυνη καθημερινή συμμετοχή του πολίτη.

Η κατάσταση στη Δ. Ελλάδα σήμερα
Βρισκόμαστε σήμερα στην περιφέρειά μας, μπροστά σε μια κατάσταση με κύρια δεδομένα τα παρακάτω:
Οι λύσεις που προωθούνταν για επεξεργασία συμμείκτων δημοτικών απορριμμάτων έχουν στην πράξη τελματωθεί, οι σχετικές χρηματοδοτήσεις έχουν χαθεί.
Όποιες περιοχές (και σ΄αυτές περιλαμβάνονται τα δύο  μεγαλύτερα πληθυσμιακά κέντρα οι Δήμοι Πάτρας και Αγρινίου) έχουν (καλώς ή κακώς)  αδειοδοτημένο ΧΥΤΑ, βασίζονται κυρίως σε αυτόν, με κάτω του 10% συμμετοχή της ανακύκλωσης μέσω του μικτού συστήματος των μπλε κάδων. Σχετικά εύκολες πλευρές όπως τα κλαδέματα και τα ογκώδη συνεχίζουν να μην αντιμετωπίζονται με σύγχρονη  λογική.
Η ενημέρωση -  ευαισθητοποίηση του πληθυσμού, είναι σε απόλυτα ανεπαρκές επίπεδο.
Από την άλλη από πέρυσι το καλοκαίρι έχουμε ένα νέο εθνικό σχεδιασμό σημαντικά διαφορετικό από αυτόν τον οποίο αντικατέστησε και στου οποίου τις προδιαγραφές και στόχους προσαρμόσθηκαν οι περιφερειακοί.

Ορθή κατεύθυνση,  υπερφιλόδοξοι στόχοι,  πίεση χρόνου
Ο εθνικός σχεδιασμός χαρακτηρίζεται από στόχους τολμηρούς, μάλλον  υπερφιλόδοξους,  σε ότι αφορά την ποσοστιαία  εκτροπή από την ταφή καθώς και από την επιλογή κατευθύνσεων για αναβαθμισμένη πολλαπλή ανακύκλωση των αποβλήτων εν γένει. Σοβαρή καινοτομία του στην οποία επενδύουμε ελπίδες είναι τα Πράσινα σημεία, θα κριθεί βέβαια στην εφαρμογή, όπως όλα. Κινήσεις όπως η τιμολόγηση της πλαστικής σακούλας που, αναμένεται για το φθινόπωρο που διανύουμε να νομοθετηθούν στο πλαίσιο της αναθεώρησης του ν. 2939 του 2001,  καλούνται να υπηρετήσουν και την πρόληψη σε σχέση με τα απόβλητα.
Από την άλλη όμως δεν μπορεί κανείς να μη διαπιστώσει οι τολμηροί στόχοι δεν έχουν ως τώρα συνοδευτεί ούτε σε εθνικό επίπεδο ούτε σε επίπεδο Δήμων, πέραν λίγων εξαιρέσεων, από την αίσθηση του επείγοντος (ο σχεδιασμός είναι για 2015 ως 2020 και ήδη είμαστε στο Φθινόπωρο του 16), από έμπρακτα βήματα στην ευαισθητοποίηση του κοινού και την πιλοτική εφαρμογή των καινοτομιών (Πράσινα σημεία, πολλαπλοί κάδοι ανακύκλωσης). Επίσης σε απόλυτα αναγκαίες υποδομές όπως οι Μονάδες Επεξεργασίας, έστω απλούστερης και φθηνότερης λογικής από αυτές που ματαιώθηκαν στην πράξη αλλά και επαρκείς ΧΥΤΥ, ΣΜΑ, χώροι κομποστοποίησης προδιαλεγμένων οργανικών παρατηρείται σοβαρή ανεπάρκεια. Όπου υπάρχουν ΧΥΤΑ  υπάρχει ευκαιρία για μετατροπή τους σε ΧΥΤΥ και χώρους κομποστοποίησης, όπου δεν υπάρχουν, μόνον αγωνία για το μέλλον.

Προτεραιότητες : υποδομές, ευαισθητοποίηση του πολίτη
Το θέμα των αποβλήτων είναι τεράστιο και πονάει, δεν μπορούμε να τα πούμε όλα, ας επικεντρώσουμε σε κάποιες πλευρές και σημεία προτεραιότητας ώστε αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι το 20, τουλάχιστον να μπούμε σε μια πορεία προς την κατεύθυνση αυτή και βεβαίως να αφήσουμε οριστικά πίσω μας τις γνωστές άθλιες εικόνες .
Πρώτον, και σε σχέση με όσα ανέφερα πριν λίγο για τα ελλείμματα υποδομών. Πρόκειται για μεγάλο αγκάθι, με κινδύνους να λιμνάσουν όλα από τοπικές αντιπαλότητες και αδιέξοδα. Εδώ καλώ την περιφερειακή αρχή να ασκήσει τον εποπτικό της ρόλο, να λειτουργήσει ως αμερόληπτος ενοποιός παράγων ώστε υποδομές όπως οι ΜΕΑ που ο σχεδιασμός προβλέπει να κατασκευαστούν σε επίπεδο περιφερειακών ενοτήτων, 1 ή 2 σε κάθε  μια, να χωροθετηθούν και να χρηματοδοτηθούν με τους  ρυθμούς που επιβάλει η ως τώρα απώλεια τόσων ετών. Θα αντιμετωπίσουμε την υπερβολή, την παραπλάνηση, τη δαιμονοποίηση απλών υποδομών, όπως οι μονάδες κομποστοποίησης οργανικών από νοικοκυριά, αγροτικά υπολείμματα και λάσπες βιολογικών. Το ζήσαμε στην Επιτροπή περιβάλλοντος, υφιστάμενοι και προπηλακισμούς, όμως η αλήθεια είναι ότι αυτές οι μονάδες και δεν βλάπτουν και αναγκαίες είναι και δίνουν θέσεις εργασίας. Μια ειδική αναφορά στο θέμα του ΧΥΤΑ Παπανικολού : η λύση που προτείνεται στο Τοπικό Σχέδιο του Δήμου Αιγιαλεία (Κέντρο Διαλογής ανακυκλώσιμων και ταφής του υπολείμματος απ’ αυτά) είναι μια διέξοδος αν λήξει η δικαστική εμπλοκή.
Επίσης σημαντικό είναι να πάει στις σωστές του διαστάσεις το θέμα των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα) και να παύσει να δαιμονοποιείται. Η ουσία έγκειται στην μέθοδο διαχείρισης όχι στο χρηματοδοτικό σχήμα.
Δεύτερον, να προχωρήσουμε παράλληλα με τα αντίστοιχα προγράμματα των Δήμων σε καμπάνια σύγχρονη, καλοσχεδιασμένη και προπαντός ΜΟΝΙΜΗ για την εκπαίδευση και την ευαισθητοποίηση του κοινού στην νέα υπεύθυνη συμπεριφορά του πολίτη που μπαίνει καθημερινά στον κόπο να ξεχωρίσει τα απορρίμματά του. Βέβαια το πιο αποτελεσματικό κομμάτι αυτής της δουλειάς, όπως απέδειξε το πετυχημένο παράδειγμα του Δήμου Πατρέων το 2013 (25% βελτίωση ποσοτικά και ποιοτικά ότι στη  της απόδοσης των μπλε κάδων) είναι η πόρτα – πόρτα ενημέρωση, με συμμετοχή εθελοντικών ομάδων,  και διανομή υλικού ανακύκλωσης.
Τρίτον, οφείλουμε να έχουμε επίγνωση των αναπόφευκτων κενών και καθυστερήσεων κατά τη μεταβατική περίοδο. Οι ποσοτικοί στόχοι που τίθενται για το προς ταφή υπόλειμμα πολύ φοβούμαι ότι θα είναι μονίμως μακριά  από τα πραγματικά νούμερα.  Καταστάσεις με τα σκουπίδια στους δρόμους είναι όμως αδιανόητες και αν συμβούν θα πρόκειται για γελοιοποίηση του σχεδιασμού που συζητάμε σήμερα. Θέτοντας σε προτεραιότητα τις αναγκαίες χωροθετήσεις μπορούμε να έχουμε περιθώρια για πραγματικά προσωρινές αποθηκεύσεις ποσοτήτων για επεξεργασία στη συνέχεια.
Τέταρτον, συστηματικό ενδιαφέρον για να υποστηριχθούν και οι μικρότεροι Δήμοι ώστε να γίνει πράξη ο στόχος : ΟΛΟΙ οι Δήμοι έχουν πρόσβαση σε ΟΛΑ τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης (λάστιχα, ορυκτέλαια, παλιά οχήματα, μπαταρίες κλπ).
Πέμπτον, εφαρμογή της νομοθεσίας για διαχείριση των ΑΕΚΚ (απόβλητα εκσκαφών και κατασκευών) με ευθύνη των παραγωγών. Ο στόχος 70% εκτροπή από την ταφή για το 20 είναι δύσκολος αλλά εφικτός.

Οι περιβαλλοντικές βόμβες
Έκτον, αλλαγή στάσης έναντι των επικινδύνων.  ¨Όπως είχα αναφέρει σε πρότασή μου, το Μάιο, που  κοινοποίησα και σε όλες τις παρατάξεις, ΑΜΙΑΝΤΙΤ στην Αχαΐα και Ποτόκι στην Ηλεία είναι περιβαλλοντικές βόμβες.
Η ως τώρα πρακτική χαρακτηρίζεται από στρουθοκαμηλισμό. Για το μεν Ποτόκι κοιτάζουμε αμήχανα και ούτε σε επίπεδο μελέτης  δεν ετοιμάζουμε μια λύση για την αποτροπή των κινδύνων στραγγισμάτων ή πυρκαγιάς. Για την ΑΜΙΑΝΤΙΤ έχουμε επαναπαυθεί σε «αποφάσεις» για αποστολή του μολυσμένου χώματος και άλλων επικίνδυνων στο εξωτερικό (μιλάμε για δεκάδες χιλιάδες τόνους!). Όμως η κατεύθυνση και του ΠΕΣΔΑ και του εθνικού σχεδιασμού για τα επικίνδυνα και ειδικά για τα αμιαντούχα είναι η τοπική διαχείριση. Μπορούμε να το κάνουμε αρκεί να τολμήσουμε. ΧΥΤΕΑ επικινδύνων αμιάντου στο 1/5 της έκτασης και νέα χρήση, παραγωγική ή άλσος στο υπόλοιπο. Επίσης εκεί πρέπει να χωροθετήσουμε ΧΥΤΕΑ για τα επικίνδυνα της περιφέρειάς μας, και μόνο αυτά βέβαια, έστω και αν αυτό δεν προβλέπεται στον  Εθν. Σχεδιασμό. Δεν μας εμποδίζει όμως να το αποφασίσουμε αποκτώντας μια όχι μόνο περιβαλλοντικά αλλά και αναπτυξιακά αναγκαία υποδομή.
Κλείνω:
Χρειαζόμαστε ρεαλισμό αλλά και τόλμη, ταχύτητα ενεργειών και πνεύμα ενότητας και όχι τοπικισμού, μεσολάβηση και παρέμβαση της Περιφέρειας, ευελιξία και προπαντός ευαισθητοποίηση των πολιτών. Με αυτό το πνεύμα, πνεύμα ανάληψης ευθύνης  θα υπερψηφίσουμε τον Σχεδιασμό έστω και αν ξέρουμε καλά ότι ο δρόμος που τον περιμένει δεν είναι στρωμένος με άνθη αλλά με αγκάθια.


Σάββατο 27 Αυγούστου 2016


Από την επιστήμη στην οικολογική σοφία

Από την επιστήμη στην οικολογική σοφία

To παρακάτω κείμενο είναι η τοποθέτησή μου, στο Megarunion Φυσικών του 1986,
Πανεπιστήμιο Πάτρας, Σάββατο 27 Αυγούστου 2016.

Βρίσκομαι εδώ, για να καταθέσω τη συμβολή μου στην κοινή αυτή πνευματική πρωτοβουλία, που είναι όχι μόνο μια ευχάριστη συνάντηση συναδέλφων αλλά και  ευκαιρία κοινού στοχασμού για τα 30 αυτά χρόνια που πέρασαν από το 1986, όταν τα μέλη της  διοργανώτριας ομάδας φυσικών, ξεκίνησαν τις σπουδές τους, στη Φυσική, την πλέον θεμελιώδη από όλες τις επιστήμες, στο Πανεπιστήμιο της πόλης μας, και να το κάνω αυτό  ως εκπρόσωπος του χώρου εκείνων των οικολογικών ιδεών που δεν παρέμειναν μόνο καταγραφές και επιστημονικές διαπιστώσεις αλλά πυροδότησαν μια οργανωμένη και μη κοινωνική δράση με ένα στόχο: να πατήσουμε το φρένο!
Να πατήσουμε το φρένο σε όλες εκείνες τις απερίσκεπτες χρήσεις των επιστημονικών επιτευγμάτων –τις παρεκβάσεις τους, θα τις έλεγε ο θεμελιωτής της επιστημονικής σκέψης Αριστοτέλης- που απειλούν να κάνουν τον πλανήτη μας κλιματικά αβίωτο, δραματικά φτωχότερο σε ζωντανά είδη ή ακόμα και ολοκαύτωμα της πυρηνικής τρέλας.

Η Οικολογική Κίνηση Πάτρας της οποίας είμαι μέλος για πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα ιδρύθηκε την ίδια αυτή –σημαδιακή- χρονιά, και το έναυσμα (γιατί οι βαθύτερες αιτίες ωρίμαζαν και στο υλικό και στο πνευματικό επίπεδο, χρόνια πριν) ήταν ακριβώς το μεγαλύτερο γεγονός του 1986, η μεγαλύτερη καμπάνα που έχει κτυπήσει ως τώρα για την ανθρωπότητα, όσον αφορά τη χρήση που κάνει στα επιστημονικά της επιτεύγματα, η πυρηνική καταστροφή του CHERNOBYL, στην τότε – όχι πια σήμερα- Σοβιετική Ένωση.
Το CHERNOBYL, υπήρξε η εμβληματικότερη –αν και όχι η μόνη, θα θυμίσω και την Φουκουσίμα αλλά και το χημικό DDT- περίπτωση χρήσης των πορισμάτων της Φυσικής Επιστήμης για την αυτοκαταστροφή μας. 
Και αν κάτι θέλει να πει το Οικολογικό Κίνημα, που πράγματι ως αντίδραση με σκοπό  την επιβίωση φούντωσε παγκοσμίως και στη χώρα μας είναι ότι, με το κακό τζίνι να έχει βγει από το μπουκάλι, - το πυρηνικό τζίνι, το χημικό τζίνι, το κλιματικό τζίνι- η επιστήμη πρέπει να αναβαθμιστεί σε ΣΟΦΙΑ, δηλαδή να ασκείται και να εφαρμόζεται με βάση μια ηθική της ευθύνης, κριτήριο της οποίας είναι η διάσωση όχι μόνο του ανθρώπινου είδους αλλά του πλανήτη ως ζωντανού και εν ισορροπία οικοσυστήματος. Ομοιόσταση είναι εδώ μια λέξη που παίρνω από τη Βιολογία, ένας οργανισμός διατηρεί σταθερό το εσωτερικό του περιβάλλον, αποκαθιστά βλάβες που τον απειλούν με τις δικές του δυνάμεις.
Ή όπως μας το λέει ο άλλος μέγας γενάρχης της επιστημονικής αλλά και της ηθικής σκέψης, ο Πλάτων, (Μενέξενος, 347a). «Πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται»
Αυτό το πρόταγμα είναι μπροστά σε κάθε φυσικό, σε κάθε γενετιστή,  σε κάθε γεωπόνο, σε κάθε γεωλόγο, εν γένει σε κάθε επιστήμονα που αναζητά τη γνώση για το φυσικό μας κόσμο. Πιστεύω και ελπίζω ότι και το Φυσικό Τμήμα του πανεπιστημίου μας όπως και τα άλλα τμήματά του καλλιεργούν ανυποχώρητα αυτή και μόνο αυτή την αντίληψη: της επιστήμης που νοιάζεται για τη χρήσης της, του επιστήμονα που νιώθει την ασύγκριτα μεγαλύτερη από αυτήν του κοινού ανθρώπου ηθική ευθύνη του, για να πατήσουμε το φρένο που σας έλεγα στην αρχή.

Και για να μην φαίνομαι απαισιόδοξος θα παραθέσω ένα ακόμη, πετυχημένο και ελπιδοφόρο αυτό, βήμα της ανθρωπότητας στο οποίο εμπλέκονται η φυσική επιστήμη, που έδωσε τα αναμφισβήτητα τεκμήρια, η ηθική της ευθύνης, και η πολιτική τόλμη.
Μιλάω για το μεγαλύτερο, πραγματικά υπέροχο, γεγονός της επόμενης από την χρονιά που μιλάμε, του 1987 δηλαδή, και αυτό ήταν η Διεθνής Συνθήκη του Μόντρεαλ για την αποκατάσταση της τρύπας του όζοντος. Η επιστήμη τεκμηρίωσε ότι η τρύπα και υπάρχει και μεγαλώνει και είναι ανθρωπογενής, και έδειξε τον ένοχο: οι χλωροφθοράνθρακες. Ήδη οι φετινές μετρήσεις της τρύπας, από τη ΝΑΣΑ, δείχνουν ότι αυτή η τεράστια παγκόσμια επιτυχία – διεθνής συνεργασία γερά θεμελιωμένη στα πορίσματα της επιστήμης, και επίμονη εφαρμογή- φέρνει καρπούς, η μείωση της τρύπας ήδη μετράται και η προοπτική είναι ότι αυτό τουλάχιστον το πρόβλημα που δημιούργησε η κακή χρήση της επιστήμης θα το λύσουμε στο προβλέψιμο μέλλον.
Τριάντα χρόνια μετά μπορούμε να είμαστε επομένως –έστω συγκρατημένα – αισιόδοξοι: Η φετινή Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, έχει προφανώς μεγαλύτερο, δυσκολότερο, πολυπλοκότερο στόχο, από την συνθήκη – πρότυπο του Μόντρεαλ όμως κινείται, επιτέλους, σε δεσμευτική κατεύθυνση.
Οι εξελίξεις της τεχνολογίας που συνειδητά επιδιώκει να είναι αειφορική, είτε στην ενέργεια, είτε στην χημεία, είτε στην βιολογία μας δίνουν όλο και περισσότερα επιτεύγματα, η νέα «κυκλική» οικονομία όλο και περισσότερο στρέφεται προς αυτά, και όλο και περισσότερα στοιχεία πείθουν ότι αυτό  που ήταν ο σκοπός της ίδρυσης της συνομήλικής των φυσικών του ’86, Οικολογικής Κίνησης Πάτρας, δηλαδή ΝΑ ΠΑΤΗΘΕΙ ΤΟ ΦΡΕΝΟ μπορεί να γίνει, είναι ρεαλιστική προοπτική, έχουμε τις γνώσεις, έχουμε την τεχνολογία, χρειάζεται να μην ταλαντευτούμε ούτε κατ’ ελάχιστον στην ηθική και πολιτική  προτεραιότητα: τη συμφιλίωση του υπερ-προσαρμοσμένου είδους μας με τις αντοχές του πλανήτη. Κομβικά κείμενα η Ατζέντα 21 του 92 και η φετινή Συμφωνία του Παρισιού.
Οι μάχες που έδωσε η Οικολογική Κίνηση Πάτρας, και το σύνολο του παγκόσμιου οικολογικού κινήματος, στο πλευρό της ελεύθερης και γενναίας επιστήμης, σκεπτόμενη ολικά το κλίμα, τη στιβάδα του όζοντος, την όξινη βροχή αλλά και δρώντας τοπικά, για τα εθνικά μας πάρκα τη Στροφιλιά και το Χελμό, τα ποτάμια και τα δάση μας,  φαίνεται να πιάνουν τόπο.

Θα συνεχίσουμε παράλληλα: Η συμφιλίωση με τις αντοχές του πλανήτη μας, του μοναδικού παραδείσου που γνωρίζουμε, είναι δυνατή. Μια όρθια, ανεπηρέαστη από οργανωμένα συμφέροντα επιστήμη είναι η αιχμή του δόρατος για να το πετύχουμε.
Εύχομαι μια τέτοια στάση τόσο στους παλιούς όσο και στους νέους αποφοίτους του Φυσικού και συνολικά του Πανεπιστημίου μας και κάθε καλό στην προσωπική και οικογενειακή τους ζωή. Επίσης στο Πανεπιστήμιό μας κι άλλες διεθνούς επιπέδου επιτυχίες αλλά και την ολική, κάποια στιγμή, απαλλαγή του από τη βία!
Ευχαριστώ.

Γ. Κανέλλης

Περ. σύμουλος Δ. Ελλάδας, μέλος ΟΙ.ΚΙ.ΠΑ.

Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

Δεν παίζουμε με τα προστατευόμενα είδη της θάλασσας!

Οικολογική Δυτική Ελλάδα
Πάτρα 1 Αυγούστου  2015


Δελτίο τύπου

Δεν παίζουμε με τα προστατευόμενα είδη
 της θάλασσας!

Η ενέργεια ερασιτεχνών ψαράδων που έβγαλαν δύο μικρής ηλικίας ζωντανά καρχαριοειδή σε ακτή της Ηλείας (παραλία του Αγ. Ηλία) και επέτρεψαν να γίνουν αντικείμενο θεάματος από λουόμενους είναι ανάρμοστη και καταδικαστέα.
Εκτός από τα γεγονός ότι, είναι προστατευόμενα είδη, και η αλιεία τους είναι παράνομη, κάτι που έπρεπε να γνωρίζουν, η κακομεταχείριση  ζωντανών άγριων πλασμάτων έξω από το στοιχείο τους δεν τιμά τον πολιτισμό μας. Υπογραμμίζουμε ότι τα περισσότερα είδη καρχαριών των θαλασσών μας, όπως ο ρυγχοκαρχαρίας (isurus Oxyrinchus), ο ταύρος (carcharias τaurus), ο λευκός (carcharodon carcharias), ο τεφρός (carcharinus plumbeus) έχουν ήδη μειωμένους πληθυσμούς και περιλαμβάνονται στον κατάλογο των κινδυνευόντων ειδών.

Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα καλεί τους ψαράδες, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, να είναι προσεκτικοί έναντι τέτοιων φαινομένων που καταφέρνουν σοβαρά πλήγματα σε προστατευόμενα είδη.  Οι λουόμενοι είναι σημαντικό, όταν γίνονται μάρτυρες τέτοιων φαινομένων, αντί να τα θεωρούν αξιοπερίεργα να τα καταδικάζουν και να πιέζουν για την την απελευθέρωση των απειλουμένων ειδών στο στοιχείο τους.
Καλούμε επίσης  τις Λιμενικές Αρχές, και όχι μόνο της Ηλείας, να προχωρήσουν σε προειδοποιήσεις ή και να λάβουν άλλα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση παρανομιών αυτού του είδους που επιδεινώνουν τον κίνδυνο εξαφάνισης απειλουμένων ειδών από τις θάλασσές μας.

Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου,

Επικεφαλής της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2016

Διάβρωση ακτών: Να ταραχτούν τα στάσιμα νερά τώρα!

Οικολογική Δυτική Ελλάδα
Πάτρα 30 Ιουνίου  2016

Διάβρωση ακτών: Να ταραχτούν
τα στάσιμα νερά τώρα!


Η διάβρωση των ακτών, φαινόμενο ορατό και συνεχώς επιδεινούμενο στην Δυτική Αχαΐα, την Αιγιαλεία, τη Βόρεια Ηλεία, προκαλεί όλο και μεγαλύτερες ανησυχίες τόσο στους πολίτες όσο και στις επιχειρήσεις που εξαρτώνται από την τουριστική δραστηριότητα.
Το σοβαρό αυτό οικολογικό και οικονομικό πρόβλημα τέθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Ελλάδας με τη συζήτηση σχετικής επερώτησης της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας.
Η παράταξη κατά τη συζήτηση, ανέδειξε δύο βασικά σημεία:  την αναγκαιότητα επιτάχυνσης των ενεργειών για την ολοκλήρωση των μελετών που είναι εν εξελίξει, την ανάγκη επικαιροποίησής τους με βάση τις σύγχρονες αντιλήψεις για ήπιες και όχι «σκληρές» επεμβάσεις στην ακτή, για την αναχαίτιση του διαβρωτικού φαινομένου και την αντιμετώπιση του προβλήματος και σε άλλες ακτές όπου δεν υπάρχει καν μελέτη.
Από την απάντηση του αντιπεριφερειάρχη Έργων κ. Λύτρα προέκυψε ότι:
-Η μελέτη που από το 2007 έχει ανατεθεί στα γραφεία «Ρογκάν και συνεργάτες» και «Πατρινέλης», ύψους 697.000 ευρώ δεν έχει ολοκληρωθεί, ενώ η γεωτεχνική μελέτη που αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκπόνηση της οριστικής μελέτης και των τευχών δημοπράτησής της έλαβε παράταση ως το τέλος του έτους.
-Για την Αιγιαλεία δεν υπάρχει υπό εκπόνηση μελέτη.
-το ύψος δαπάνης των έργων σε μια ακτογραμμή συνολικά 13,6 χιλιομέτρων (Μονοδέντρι, Βραχνέικα, Καλαμάκι, Αλισσός) εκτιμάται στην τάξη των 20 εκατομμυρίων.
Είναι φανερό ότι με τα δεδομένα αυτά :
-Επιβάλλεται η έναρξη διαδικασιών για την εκπόνηση μελέτης αλλά και μέτρων επείγοντος χαρακτήρα (ιδίως προληπτικών, προστασίας των ποταμών από αμμοληψίες) και για την ακτή του Νότιου Κορινθιακού
-Επιβάλλεται η αναγνώριση του προβλήματος, όπου υφίσταται σε όλο το μήκος των ακτών και των τριών περιφερειακών ενοτήτων
-Επιβάλλεται, πριν η μελέτη για τις ακτές της Δυτικής Αχαΐας πάρει την οριστική της μορφή να τεθεί σοβαρά το θέμα των επιλογών μεταξύ ήπιων και σκληρών μεθόδων
Τέλος, επιβάλλεται, η περιφερειακή αρχή,  να θέσει συνολικά σε προτεραιότητα το θέμα, να πιέσει άμεσα και σοβαρά για χρήση των εναλλακτικών (που έχουν προβλεφθεί) τρόπων προμήθειας υλικών αντί της εμμονής στις αμμοληψίες στα ποτάμια της Αιγιαλείας. Να αξιοποιήσει τις σχετικές προτάσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων της περιοχής.  Χρειάζεται να κατανοήσει ότι η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει το πρόβλημα και ότι κάθε καθυστέρηση τόσο στην πρόληψη, όσο και στην αναχαίτιση του φαινομένου, θα κάνει τα πράγματα δυσκολότερα και τις λύσεις ακριβότερες.
Οι ακτές μας είναι πολύτιμες οικολογικά και τουριστικά. Η ανησυχία των πολιτών αυξάνει συνεχώς, δεν μπορεί να εφησυχάζουμε άλλο.
Χρειάζονται σύγχρονες, ήπιες λύσεις, χρειάζεται να ταραχθούν τα στάσιμα νερά τώρα!

Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου
Επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας



Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

Όλοι διαφορετικοί, ίσοι απέναντι στην μισαλλόδοξη βία

Οικολογική Δυτική Ελλάδα

Πάτρα18 Ιουνίου 2016

Δελτίο τύπου
Όλοι ίσοι, διαφορετικοί, όρθιοι
 απέναντι στη μισαλλόδοξη βία



Ο επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας Γιώργος Κανέλλης μετά την επίσκεψή του, την Παρασκευή το απόγευμα, στο Το 1ο ΛΟΑΤΚΙ+ Φεστιβάλ Υπερηφάνειας Πάτρας για την Απελευθέρωση του Φύλου και της Σεξουαλικότητας, ενάντια στην Καταπίεση και τις Διακρίσεις, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
Το Φεστιβάλ αυτό για την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων του πολίτη με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό  είναι ένα αξιοσημείωτο βήμα για τη πόλη της Πάτρας και τη Δυτική Ελλάδα, όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εμβάθυνση της δημοκρατίας.
Σε μια συγκυρία που σκιάζεται από τη φρικιαστική δολοφονική επίθεση μισαλλοδοξίας στο Ορλάντο των Ηνωμένων Πολιτειών, και την εξίσου μισαλλόδοξη δολοφονία της Τζο Κοξ στο Λονδίνο, είναι απαραίτητο να πούμε ανοικτά και με δυνατή φωνή, ότι το δικαίωμα επιλογής τρόπου ζωής είναι η πολυτιμότερη κατάκτηση των δυτικών δημοκρατιών και δεν θα επιτρέψουμε σε κανένα να την πλήξει.
  «Μοναδικές» αλήθειες για το πώς πρέπει να τρώει, να ερωτεύεται, να σκέπτεται ο κάθε πολίτης, που επιβάλλονται είτε με την βία του κράτους είτε με την τρομοκρατία φανατικών, αποτελούν το ιδεολογικό υπόβαθρο του ολοκληρωτισμού και της απανθρωπιάς που τον συνόδευσε και τον συνοδεύει σε όλες του τις μορφές.
Μια αειφορική κοινωνία συμφιλίωσης με τη φύση και τις αντοχές της για την οποία αγωνιζόμαστε, είναι αναπόσπαστα δεμένη με τις ελευθερίες και την ανοχή του διαφορετικού.
Όλοι διαφορετικοί, όλοι ίσοι, αμοιβαία σεβόμενοι τον Άλλο, σε κοινωνίες ελεύθερων προσώπων.

Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου,

Επικεφαλής της ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

Επιτυχία η εγκατάσταση του SEATRAC στο Κατάκωλο

Οικολογική Δυτική Ελλάδα
Πάτρα 8 Ιουνίου 2016


Το SEA-TRAC συμβάλλει στην κοινωνική συνοχή


Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα εκφράζει την ικανοποίησή της για την έγκαιρη εγκατάσταση συστήματος υποβοήθησης κολύμβησης για αναπήρους τύπου SEA-TRAC στην παραλία του Κατακώλου, θέμα για το οποίο είχαμε εκφράσει δημόσια απαίτηση.
Είναι σημαντικό η υποδομή αυτή, όπως και οι υποδομές αυτόνομης κίνησης των αναπήρων στους δρόμους (ράμπες) να γίνουν σεβαστές απ΄όλους ώστε να διατηρηθούν σε καλή λειτουργία και να είναι πράγματι και όχι τύποις  προσβάσιμες στα πρόσωπα τα οποία προβλέπεται να εξυπηρετήσουν. Επίσης είναι βάσιμο το αίτημα για τοποθέτηση περισσότερων ανάλογων υποδομών και σε άλλες παραλίες και των τριών περιφερειακών ενοτήτων.
Δρόμοι, παραλίες, δημόσια κτίρια προσβάσιμα κατά τρόπο αυτόνομο στους συμπολίτες μας με κινητική αναπηρία, αποτελούν ουσιαστική προσφορά στην κοινωνική ισότητα και συνοχή και η φροντίδα των αρχών για να είναι συνεχώς διαθέσιμα πρέπει να είναι σταθερή.

Γιώργος Κανέλλης
Αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου

Επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας  

Σάββατο 4 Ιουνίου 2016

Να εξουδετερώσουμε τις περιβαλλοντικές βόμβες των αποβλήτων

Οικολογική Δυτική Ελλάδα
Πάτρα 4 Ιουνίου 2016


Να εξουδετερώσουμε τις περιβαλλοντικές βόμβες των αποβλήτων

Ανακοίνωση της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας για την Ημέρα Περιβάλλοντος 2016

Η Οικολογική Δυτική Ελλάδα έχοντας, ως παράταξη,  θέσει σε μόνιμη προτεραιότητα την υπεράσπιση του φυσικού περιβάλλοντος, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης πολιτικής αειφορίας, θεωρούμε ότι, αντί γενικής αναφοράς στα περιβαλλοντικά θέματα, είναι χρησιμότερο να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος για να αναδείξουμε τα χρονίζοντα προβλήματα ενός σημαντικού για το περιβάλλον τομέα: αυτού της διαχείρισης των αποβλήτων μας.

Πρόβλημα πρώτο και άμεσο η διαχείριση των αστικών απορριμμάτων.
Η πριν λίγες μέρες έναρξη λειτουργίας της Μονάδας Μηχανικής Διαλογής στην Τριανταφυλλιά Ηλείας είναι θετική, ως το μη χείρον, εκεί που φτάσαμε, αλλά αυταπάτες δεν πρέπει να καλλιεργηθούν. Διαδημοτική συνεννόηση, επείγουσα προώθηση λύσεων που να συνδυάζουν τολμηρούς στόχους αλλά και ρεαλιστική σχεδίαση, έμφαση στην αποτελεσματική και μόνιμη ευαισθητοποίηση του κοινού για ανάληψη της καθημερινής του ευθύνης να διαχωρίζει τα απορρίμματά του, είναι μερικές από τις από τις αναγκαίες προτεραιότητες. Και βέβαια αποφάσεις για χώρους διαχείρισης με δικαιοσύνη και επιστημονική τεκμηρίωση.

Πρόβλημα δεύτερο και κρυμμένο, χρόνια τώρα, κάτω απ’ το χαλί, η παρατημένη και λεηλατούμενη ΑΜΙΑΝΤΙΤ.

Ο χώρος της αυτού του πρώην εργοστασίου προϊόντων αμιάντου, 135 στρεμμάτων, στο Δρέπανο Αχαΐας, αποτελεί λόγω της εκτεταμένης παρουσίας εκεί μεγάλων ποσοτήτων (χιλιάδων τόνων) αποβλήτων που περιέχουν ίνες αμιάντου, είναι χρόνια πηγή μόλυνσης με ίνες αμιάντου που μπορούν να διασπείρονται μέσω του ανέμου. Με πρόσφατη πρότασή μας προς τον Περιφερειάρχη κ. Κατσιφάρα ζητούμε να παύσει η πολυετής αδράνεια και επανάπαυση σε ανεδαφικές πολιτικές του παρελθόντος, για αποστολή χιλιάδων τόνων μολυσμένου υλικού στο εξωτερικό, και  εναρμονιζόμενοι και με ρητές προβλέψεις του νέου εθνικού σχεδιασμού για τα επικίνδυνα απόβλητα, να προχωρήσουμε σε ασφαλείς  επιτόπιες λύσεις, προωθώντας έναν Χώρο Υγειονομικής ταφής επικινδύνων αποβλήτων αμιάντου σε τμήμα του γηπέδου της ΑΜΙΑΝΤΙΤ.
Θα θέσουμε έτσι, τέλος στην σιωπηλή ντεφάκτο ανοχή της διασποράς ινών, που επιτείνεται από τη λεηλασία του χώρου, και θα αποκτήσουμε μια απαραίτητη υποδομή. Ως παράταξη θα στηρίξουμε ενεργητικά και δημόσια μια τέτοια επιλογή.

Ανάλογη αντιμετώπιση συνδυασμού τόλμης και ρεαλισμού απαιτείται και για το τρίτο χρονίζον πρόβλημα, καλύτερα την τρίτη βραδυφλεγή μόνιμη απειλή: τα στοιβαγμένα  σε πέντε επίπεδα δέματα σύμμεικτων απορριμμάτων του Πύργου, στο Ποτόκι, προϊόν ετών «προσωρινής» απόθεσης. Επείγουσα ανάγκη η μελέτη και ρεαλιστικές κινήσεις για να σταματήσουμε τη μόλυνση από τα στραγγίσματα και να προλάβουμε το κάθε άλλο παρά αμελητέο ενδεχόμενο ανεξέλεγκτων εξελίξεων σε περίπτωση πχ που οι στοίβες αυτές αναφλεγούν.

Σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα περιβάλλοντος η Οικολογική Δυτική Ελλάδα υψώνει τη φωνή της: οι περιβαλλοντικές βόμβες των αποβλήτων, επικίνδυνων και μη, πρέπει να εξουδετερωθούν. Εδώ, στην περιφέρειά μας, με άμεσες κινήσεις.
Ανάληψη ευθύνης, επιτόπιες λύσεις και τόλμη τώρα, όχι αποστολή των λύσεων των προβλημάτων στις καλένδες ή «αλλού».

Γιώργος Κανέλλης
Περιφερειακός σύμβουλος – επικεφαλής Οικ. Δυτ. Ελλάδας




Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Ως εδώ με τις αμμοληψίες από τα ποτάμια της Αιγιαλείας!

Όχι άλλες αμμοληψίες για την Ολυμπία Οδό!

Μετά τη συζήτηση, σήμερα 18 Απριλίου, της επερώτησής του, προς τους αρμόδιους αντιπεριφερειάρχες  για το πρόβλημα των αμμοληψιών στα ποτάμια της Αιγιαλείας και την απάντηση του αντιπεριφερειάρχη κ. Ν. Υφαντή, ο περιφερειακός σύμβουλος Γιώργος Κανέλλης, επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Μπορεί η στροφή της κοινοπραξίας που κατασκευάζει την Ολυμπία Οδό σε αδρανή υλικά από το (νόμιμο) δανειοθάλαμο στον Ερινεό, για τον οποίο έχει άδεια, να είναι στην επιλογή της, όμως οι επιπτώσεις από την μονόπλευρη εκ μέρους της επιλογή παραλαβής αδρανών μόνο από τα ποτάμια της Αιγιαλείας – τώρα ήρθε η σειρά του μεγαλύτερου, του Σελινούντα- ευνοεί την διάβρωση των ακτών, άρα πλήττει το δημόσιο συμφέρον.
Επομένως καλώ και δημόσια τον Περιφερειάρχη κ. Κατσιφάρα να ασκήσει την πίεση που μπορεί προς την κοινοπραξία, ώστε αυτή να αντιληφθεί ότι εκτός από τις φθηνές λύσεις υπάρχει και η κοινωνική εταιρική ευθύνη.
Τα ποτάμια της Αιγιαλείας έχουν, ως τώρα, υποστεί αρκετά πλήγματα από τις αμμοληψίες για την Ολυμπία Οδό. Ως εδώ!»



Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

To ενεργειακό μας μείγμα σήμερα ή το βλέμμα της γυναίκας του Λώτ

FORUM ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ     Πάτρα, 1-4-2016

To ενεργειακό μας μείγμα σήμερα ή το βλέμμα της γυναίκας του Λώτ

                                                                                Του Γιώργου Κανέλλη*

Το παρακάτω κείμενο είναι, εμπλουτισμένη με περισσότερα στοιχεία, η τοποθέτηση του γράφοντος στο φετινό Forum Ενέργειας. 

Η ανταλλαγή ενέργειας με το φυσικό περιβάλλον, όπως μας διδάσκει η βιολογία,  είναι ο παράγων που κρίνει την επιβίωση κάθε είδους.
Αυτό ισχύει σε
μεγακλίμακα και για την ανθρώπινη κοινωνία, η οποία, λόγω της ισχύος του ανθρώπινου είδους επηρεάζει όχι μόνο την πορεία της επιβίωσης του είδους αλλά και του συνολικού οικοσυστήματος.
Είναι σαφές ότι η ενεργειακή προσαρμογή των ισχυρότερων και πιο επιδραστικών στο όλο οικοσύστημα χωρών είναι όλο και πιο ισχυρή, όλο και πιο αποφασιστική. ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία, Καναδάς εγκαταλείπουν το μοντέλο της παραγωγής ενέργειας, ιδίως για ηλεκτροπαραγωγή, από ορυκτά –στερεά πρωτίστως- καύσιμα και στρέφονται στην ενεργειακή αποδοτικότητα και τις Ανανεώσιμες Πηγές ενέργειας.
Γεγονότα που δείχνουν το μέλλον
Αναφέρω ορισμένα γεγονότα που δείχνουν την τάση για την οποία μίλησα ότι αυτό που φαινόταν πριν μια δυο - τρεις δεκαετίες, δηλαδή η ενεργειακή στροφή προς αποδοτικότητα και Ανανεώσιμες Πηγές ενέργειας,  είναι όχι μόνο αναγκαίο αλλά και απολύτως εφικτό όπως και πολλαπλά ευεργετικό :
(1) Η Σύνοδος Κορυφής για το κλίμα του Παρισιού του προηγούμενου Δεκέμβρη έθεσε τον ισχυρό στόχο της συγκράτησης των εκπομπών στα επίπεδα του συν 1,5% από την προβιομηχανική εποχή. Η επίτευξη των στόχων της Συμφωνίας του Παρισιού προϋποθέτει πως τα επόμενα 25 χρόνια οι συνολικές επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια θα πρέπει να ανέλθουν σε 12,1 τρις$, σε σύγκριση με 6,9 τρις$ όπως προβλέπεται σήμερα στο σενάριο αναφοράς. Προφανώς –ελπίζουμε αυτά σχετίζονται με το ότι το 2015 ήταν το θερμότερο έτος που έχει ποτέ καταγραφεί.
(2) Η αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας ξεπέρασε τον 1oC σε σχέση με το 1750 ενώ ο Ιανουάριος ήταν ο θερμότερος μήνας που κατεγράφη ποτέ και το 2016 το θερμότερο έτος
(3)  Η Shell ανακοίνωσε την εγκατάλειψη των σχεδίων της για εξορύξεις στην Αρκτική μετά από αγώνες των περιβαλλοντικών οργανώσεων
(4) Η Σκωτία «γύρισε το κλειδί» την εβδομάδα που διανύουμε και έκλεισε τον τελευταίο της ανθρακικό σταθμό ενέργειας
(5) Ο πρόεδρος Ομπάμα ακύρωσε την κατασκευή του πετρελαιαγωγού Keystone XL (και παράλληλα πέρασε σημαντικά μέτρα για τη μείωση εκπομπών στην ηλεκτροπαραγωγή και γενικά τον περιορισμό των εξορύξεων στη θάλασσα)
6) Η Ουρουγουάη επέτυχε τρέχουσα κάλυψη κατά 95% με ΑΠΕ της εθνικής κατανάλωσης ηλεκτρισμού
(9) Η Ισπανία θα θεσπίσει “Ζώνη Ειδικής Προστασίας Μεσογειακής Σημασίας” από τις Βαλεαρίδες Νήσους μέχρι τις Καταλανικές ακτές, σε μια έκταση μεγαλύτερη από το μισό Αιγαίο. Στην έκταση αυτή θα απαγορεύονται εξορύξεις υδρογονανθράκων. Θα είναι η 10η ΖΕΠΜΣ της Ισπανίας (η Ελλάδα δεν έχει θεσπίσει καμία τέτοια ζώνη.
(11) Ο Ομπάμα ανακοίνωσε πάγωμα στις νέες άδειες για ανθρακωρυχεία σε όλες τις ομοσπονδιακές εκτάσεις των ΗΠΑ.
(13) Η ηλιακή ενέργεια στις ΗΠΑ δημιούργησε θέσεις εργασίας με ρυθμό 12 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με την υπόλοιπη οικονομία. Μόνο στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών απασχολούνται 77% περισσότεροι εργαζόμενοι από όσοι σε όλα τα ανθρακωρυχεία της χώρας.
(14) Στο Τέξας, τη συντηρητική “Πολιτεία του πετρελαίου”, η αιολική ενέργεια κάλυψε το 40% της κατανάλωσης ηλεκτρισμού επί 17 ώρες μια ημέρα του Δεκεμβρίου.
(15) Η μισή ισχύς ηλεκτροπαραγωγής που εγκαταστάθηκε παγκοσμίως το 2014 αφορούσε έργα ΑΠΕ.
Εμείς, όμως προσκολλημένοι σε λιγνίτη και εξορύξεις
Αντ’ αυτών εμείς προχωρούμε τις διαδικασίες για να δεσμεύσουμε 1,4 δις ευρώ σε μια νέα λιγνιτική μονάδα, την Πτολεμαΐδα 5, υπάρχουν ενεργά σχέδια για την Μελίτη 2, ενώ χρειάστηκε η ευρωπαϊκή απόρριψη για να σταματήσει το σχέδιο της κυβέρνησης για επαναλειτουργία της παμπάλαιας (από την δεκαετία 60) μονάδας Πτολεμαΐδα 3.
Επίσης προσανατολιζόμαστε σε εξορύξεις θαλάσσιες και χερσαίες κυρίως στο ευρύτερο Δυτικό τμήμα της επικράτειας, στο οποίο ανήκει και η Περιφέρειά μας.
Όμως η απόφαση προηγουμένων κυβερνήσεων να αναλάβουν τους κινδύνους ερευνών και γεωτρήσεων σε στεριά και θάλασσα στο ευρύτερο δυτικό τμήμα της χώρας, χερσαίο και θαλάσσιο, που προωθείται και από την σημερινή κυβέρνηση, μπορεί να προκαλούσε δικαιολογημένα ελπίδες για ανάπτυξη και πλούτο σε παλαιότερες εποχές, σήμερα όμως είναι, για όποιον παρακολουθεί και αντιλαμβάνεται τις μεγάλες ιστορικές τάσεις του καιρού μας, ως ανήκουσα μόνο σε αυτό το παρελθόν και καθόλου συμβαδίζουσα με το κυριότερο πρόταγμα της εποχής μας, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Οι εξορύξεις ορυκτών καυσίμων, πέραν των σοβαρότατων άμεσων περιβαλλοντικών επιπτώσεων που μπορεί να έχουν, σε ξηρά, θάλασσα και χερσαία υδάτινα σώματα δεν κινούνται είναι σαφές ότι δεν κινούνται προς αυτήν  την κατεύθυνση.
Επί πλέον όλων των παραπάνω έχουμε την μακροχρόνια πλέον και επιμένουσα τάση της δραματικής πτώσης των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που παρακολουθούν αυτές του πετρελαίου, κάτι που ανατρέπει τη βεβαιότητα των προβλέψεων για κέρδη, με δεδομένο ότι στις περιοχές μας τα βάθη εξόρυξης είναι μεγάλα και σε ότι αφορά θαλάσσιες περιοχές ακόμη μεγαλύτερα όπως και το γενικό κόστος. Το πλήγμα αυτό στην οικονομική βιωσιμότητα των επενδύσεων εξόρυξης πετρελαίου, αερίου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο επικράτησης λογικών συμπίεσης του κόστους κατά την φάση εξόρυξης, εις βάρος των μέτρων ασφαλείας για την προστασία εδάφους, υπεδάφους και θαλάσσια υδάτινης στήλης: ακριβώς το αίτιο που βρίσκεται στη βάση της πετρελαϊκής καταστροφής του Κόλπου του Μεξικού. Θέλω όμως εδώ, να αναφέρω την ικανοποίησή μου για τα στοιχεία που οι εκπρόσωποι της Energean Oil και των Ελληνικών Πετρελαίων κατέθεσα όσον αφορά τα μέτρα που έλαβαν για αποτροπή κινδύνων εις βάρος των κητωδών κατά την διάρκεια των ερευνών στην θάλασσα δυτικά της Ηλείας. Ελπίζω η προσήλωσή τους στην αυστηρότερη εκδοχή μέτρων περιβαλλοντικής προστασίας να είναι πάγια και στο μέλλον.

Υποστηρίζουμε λοιπόν, και σε περιφερειακό αλλά πρωτίστως σε εθνικό επίπεδο μια αποφασιστική στροφή στην καθαρή ενέργεια, στροφή για την οποία έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα (ο Τζ. Ρίφκιντ μας έχει ονομάσει δικαίως Σαουδαραβία των Ανανεώσιμων Πηγών ενέργειας). Εδώ σημειώνω με έμφαση ότι ούτε σκέψη για απόληψη (έχει γίνει σε κάποιο βαθμό στο παρελθόν) ποσοτήτων ή ακόμη χειρότερα συστηματικής εκμετάλλευσης των λιγνιτών των Καλαβρύτων ή άλλων κοιτασμάτων κατά μήκος της κοίτης του Αλφειού. Να μείνουν στο υπέδαφος.
Υπάρχει ακόμη το ζήτημα του φυσικού αερίου στη Δυτική Ελλάδα. Με μεγάλη προσοχή πρέπει να γίνουν επιλογές μεταξύ υγροποιημένου  και συμπιεσμένου με δεδομένη την επικινδυνότητα του καυσίμου αυτού.
ΟΙ ΑΠΕ συμφέρουν και οικολογικά και οικονομικά
Θα αναφερθώ σε ένα ακόμη σημείο: την διαστρέβλωση της εικόνας εις βάρος των ΑΠΕ ότι τάχα επιβαρύνουν οικονομικά.  Διατυπώνεται δημόσια το επιχείρημα: οι ΑΠΕ επιδοτούνται και αυτό κοστίζει 1 δις ετησίως στον καταναλωτή. Επ’ αυτού: ένα βασικό σημείο είναι πως μεγάλο τμήμα από αυτό το 1 δις θα έπρεπε να το πληρώνουν οι εταιρίες προμήθειας (ΔΕΗ, Ελπέντισον κλπ) και όχι οι καταναλωτές. Αυτό για το εξής: 
Ας πούμε ότι σήμερα η χοντρική τιμή είναι 50 ευρώ και έστω ότι οι σημερινές ΑΠΕ κοστίζουν 100 ευρώ, άρα επιβαρυνόμαστε με 50 ευρώ διαφορά επί την παραγωγή των ΑΠΕ
Αν όμως δεν υπήρχαν οι ΑΠΕ, η χοντρική τιμή θα ήταν ακριβότερη γιατί θα έπρεπε η ΔΕΗ να λειτουργήσει ακριβότερες μονάδες για να καλύψει το κενό, θα ήταν πχ 70. Άρα οι προμηθευτές θα πλήρωναν τότε 20 ευρώ διαφορά επί την (απούσα) παραγωγή ΑΠΕ, ποσό που σήμερα αποτελεί κέρδος τους.
Πέρα από τα παραπάνω δεν ξεχνάμε τα εξής:
- ΑΠΕ πρέπει να μπουν τουλάχιστον για συμμόρφωση με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Είχαμε ενδεικτικό στόχο για το 2010 (δεν τον πιάσαμε), έχουμε δεσμευτικό στόχο για το 2020 (40% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή) και για το 2030 (κάπου 55%).
- Όντως, υπήρξε ένα υπερβολικό κέρδος από (μικρούς!) παραγωγούς φωτοβολταϊκών που κλείδωσαν το 2011 πολύ ψηλές εγγυημένες τιμές και έσπευσαν να κατασκευάσουν 2000MW ΦΒ μέσα σε 2 χρόνια, κλειδώνοντας μάλιστα τις υψηλές τιμές του 2011 (οι οποίες κουρεύτηκαν έκτοτε). Αυτό ήταν μια υπερβολή του παρελθόντος, κατανοήσιμη για να σπρωχτεί μπροστά ο τομέας, που όμως δεν επηρεάζει το τι πρέπει να κάνουμε τώρα κοιτώντας προς το μέλλον.
- Σήμερα πλέον οι νέες ΑΠΕ είναι σαφώς φτηνότερες του νέου λιγνίτη και όλο θα φτηναίνουν ενώ ο (νέος) λιγνίτης όλο και θα ακριβαίνει. Σήμερα, το 2016, το κόστος παραγωγής από ΦΒ είναι κάπου στα 60-70€/MWh και αναμένεται να πέφτει τουλάχιστον 10% το χρόνο. Η ίδια η ΔΕΗ ισχυρίζεται πως το κόστος παραγωγής της νέας Πτολεμαΐδας θα είναι το 2020 80€/MWh και το 2030 90-100€/MWh και αυτά χωρίς προφανώς να συμπεριλαμβάνεται το εξωτερικό κόστος στην τοπική κοινωνία και το περιβάλλον από την καύση του λιγνίτη.
Επομένως Η χρυσή εποχή του κάρβουνου φτάνει στο τέλος της” και δεν το λέω εγώ αλλά λέει η -παραδοσιακά συντηρητική- Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας. Το ενεργειακό μείγμα της χώρας είναι το κατεξοχήν πολιτικό ζήτημα και πρέπει να γίνει αντικείμενο ενός διαλόγου επιπέδου και στην κοινωνία και στη Βουλή, αντί να προχωρούμε με τετελεσμένα και την πιο αναχρονιστική διεθνώς προσκόλληση στο λιγνίτη. Πρόκειται – το τονίζω αυτό- για θέση ρεαλιστική, όχι αόριστα οραματική, η επιλογή που προτείνω είναι ο τολμηρός ρεαλισμός που συμβαδίζει με το αύριο και όχι ο συμβατικός που θυμίζει τη γυναίκα του Λωτ, η οποία επιμένοντας να κοιτάξει προς τα πίσω έχασε τα πάντα.

*Αντιπρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Δ. Ελλάδας
Επικεφαλής της Οικολογικής Δυτικής Ελλάδας