Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2021

Με τι υλικά θα γίνει η «Πατρών – Πύργου»;

 

Τα "κλειστά και υπό αποκατάσταση" λατομεία Αράξου στα Μαύρα Βουνά το 2020. Ζώνη Α προστασίας στο Εθνικό Πάρκο Κοτυχίου - Στροφυλιάς - Κυπαρισσιακού. Οι "αναβαθμίδες" στα αριστερά είχαν τοποθετημένες θέσεις για εκρηκτικά για εξαγωγή νέου υλικού - δήθεν ως "αποκατάσταση" 

Είναι δυνατόν ένα σοβαρό έργο να στηρίζεται σε παράνομα υλικά  από κλειστό λατομείο σε προστατευόμενη περιοχή;

 Όσοι δεν νοιάζονται για την γελοιοποίηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και την καταστροφή της φύσης ας προβληματιστούν, τουλάχιστον, από το πόσο επισφαλές γίνεται το έργο της Ολυμπίας Οδού.

 Τα ξαναλέμε όσο γίνεται πιο απλά:

-       Τα λεγόμενα λατομεία Αράξου στα «Μαύρα Βουνά», προστατευόμενη Ζώνη Α του Εθνικού Πάρκου Κοτυχίου-Στροφυλιάς-Κυπαρισσιακού, έχουν κλείσει από το 2011.

-       Βρέθηκε, ωστόσο, «παραθυράκι»: Οι εργασίες «αποκατάστασης και διαμόρφωσης» του χώρου, κατά την διάρκεια των οποίων το υλικό που θα εξορυχτεί (π.χ. κατά το άνοιγμα λάκκων για φυτεύσεις ή κατά την επαναφορά πρανών σε φυσική μορφή) μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε έργα.

-       Το «παραθυράκι» έγινε … «μπαλκονόπορτα»  και με αυτό το υλικό η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας σχεδιάζει να τροφοδοτήσει τα μεγάλα έργα όπως την «Πατρών – Πύργου».

 Μια ανατολίτικη κουτοπονηριά, λοιπόν, είναι η επίσημη πολιτική για τα μεγάλα έργα. Το επιχείρημα της Περιφέρειας ότι χρειαζόμαστε υλικά και δεν βρίσκουμε λατομικές ζώνες στην Αχαΐα είναι, εκτός από επίσημη παραδοχή της λαθροχειρίας, αστήρικτο και δείχνει έλλειψη πολιτικής βούλησης. Ακόμη και εάν ίσχυε, η Νομοθεσία (για εθνικής σημασίας έργα και ο 4512/2018) προβλέπει άλλες λύσεις και όχι την κοροϊδία των δήθεν έργων «αποκατάστασης».

 Ενώ περιμέναμε να τελειώσει αυτή η κατάσταση το 2020, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας κρατά ανοικτά τα λατομεία έως το 2023 και, μάλιστα, εξετάζει την νομιμοποίησή τους! Αντί, δηλαδή, να βρει νέα λατομική ζώνη, δίνει την χαριστική βολή, υποχωρώντας στις πιέσεις εργολάβων και εταιριών για λατομεία σε βολική δημόσια γη.

 Η κατεδάφιση των Μαύρων Βουνών είναι πλέον ορατή από παντού και, με δεδομένη την καταδίκη της χώρας για ανεπαρκή προστασία των περιοχών Natura-2000 και τις περιβαλλοντικές δεσμεύσεις ενόψει της νέας Προγραμματικής Περιόδου, το έγκλημα δεν μπορεί να καλύπτεται συνεχώς.

 Τελευταία ευκαιρία είναι η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας να ορίσει νέα λατομική ζώνη στην Αχαΐα και να σώσει την κατάσταση. Αλλιώς θα ευθύνεται για όσα ακολουθήσουν.

"Αποκατεστημένη" πλαγιά στα δήθεν κλειστά λατομεία και μπροστά νέο υλικό που προήλθε κατά τις διαδικασίες αποκατάστασης...

Το "υπό αποκατάσταση" λατομείο Αράξου στα Μαύρα Βουνά. Οι δύο βαθμίδες που φαίνονται ήταν έτοιμες για ανατίναξη και παραγωγή νέου υλικού ως δήθεν "εργασία αποκατάστασης"


Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2021

Εθνικό Πάρκο ή Ιχθυοτροφείο;

 

 


Η υποβάθμιση ενός από τα ωραιότερα  Εθνικά Πάρκα της Ευρώπης θα συνεχίσει αφού η Περιφέρεια αρνείται να ασκήσει περιβαλλοντικό έλεγχο στους μισθωτές της λιμνοθάλασσας.

 Ιστορικό παράδειγμα άγνοιας και ισοπέδωσης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας αποτελεί η απάντηση του Αντιπεριφερειάρχη κ. Βασιλόπουλου στην επερώτησή μας για τους όρους μίσθωσης της λιμνοθάλασσας Πρόκοπος  - το συγκλονιστικό εκείνο τοπίο με τον υγρότοπο RAMSAR μέσα στο δάσος με τις κουκουναριές, στην καρδιά του Εθνικού Πάρκου Κοτυχίου Στροφυλιάς.

 Ρωτήσαμε κάτι απλό: Γιατί δεν έλαβε υπόψη του τις υποδείξεις των αρμοδίων υπηρεσιών δηλαδή:

-  Του Τμήματος Περιβαλλοντικού και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτ. Ελλάδας, Ιονίου,

-       Tης Δ/νση Περ/ντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας

 … που υπέδειξαν ότι  προτού υπογράψει ο νέος μισθωτής της λιμνοθάλασσας σύμβαση με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, θα έπρεπε να προηγηθεί Περιβαλλοντική Αδειοδότηση. Ανάλογο ήταν το αίτημα του καθ’ ύλη αρμόδιου Φορέα Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς- Κυπαρισσιακού: Να λειτουργήσει η αλιευτική δραστηριότητα, αλλά με περιβαλλοντικούς όρους που ταιριάζουν σε μια περιοχή με ειδικό καθεστώς διαχείρισης – τι πιο λογικό;

 Ωστόσο, ο κ. Βασιλόπουλος αναγνώρισε ως «αρμόδια υπηρεσία» μόνο το Τμήμα Αλιείας Αχαΐας, υποστηρίζοντας ότι δεν απαιτείται περιβαλλοντική αδειοδότηση στον πυρήνα Εθνικού Πάρκου. Κατά την Περιφέρεια, οι υπάλληλοι του Τμήματος Αλιείας είναι αρμόδιοι να ελέγχουν όχι μόνο τα της αλιείας αλλά και εάν ο μισθωτής επηρεάζει τα σπάνια είδη πουλιών, τα ευαίσθητα οικοσυστήματα, τα απειλούμενα είδη πανίδας, τον οικοτουρισμό, την τουριστική προβολή, τους επισκέπτες και τόσα άλλα με τα οποία η άσκηση αλιείας σε μια τόσο ιδιαίτερη περιοχή συνδέεται.

 Πώς θα αναδείξει η Περιφέρεια τα πολλαπλά οφέλη ενός από τα πιο «φωτογενή» Εθνικά Πάρκα της Ευρώπης, όταν με τις πράξεις της εκεί βλέπει μόνο δίχτυα και ψαροκασέλες;




ΠΑΡΑΚΑΤΩ, ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗΣ:

Κύριε Αντιπεριφερειάρχη, στις 8 Ιουνίου 2021 υπογράψατε από μέρους της Περιφέρειας Δ. Ελλάδας το συμβόλαιο μίσθωσης για την αλιευτική εκμετάλλευση του Δημόσιου ιχθυοτροφείου “ΠΡΟΚΟΠΟΣ” περιοχής Καλόγριας με τον Αλιευτικό Αγροτικό Συνεταιρισμό Αράξου “Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ”. Όπως αναφέρετε, «η μίσθωση έγινε … με γνώμονα τη διασφάλιση της οικολογικής του ισορροπίας και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας δεδομένου ότι το μισθίο βρίσκεται σε περιοχή μεγάλης περιβαλλοντικής αξίας και υπόκειται σε όρους διεθνούς προστασίας καθώς περιλαμβάνεται στον εθνικό κατάλογο των περιοχών του κοινοτικού δικτύου Natura 2000».

 Θα έπρεπε να γνωρίζετε  ότι η περιοχή δεν είναι μόνο  μία από τις 443 περιοχές του Δικτύου Natura 2000 αλλά ένα από τα 17 ΕΘΝΙΚΑ ΠΑΡΚΑ της Ελλάδας και μάλιστα ίσως το κορυφαίο σε φυσικό κάλος και δυνατότητες ανάπτυξης ποικίλων αειφόρων δραστηριοτήτων, εντούτοις είναι θετικό ότι αναγνωρίζετε την προτεραιότητα προστασίας της βιοποικιλότητας. Ακριβώς γι αυτό τον λόγο, και με βάση:

 -       Το από 4/1/2021 Έγγραφο του Φορέα Διαχείρισης Υγροτόπων Κοτυχίου-Στροφυλιάς- Κυπαρισσιακού Α.Δ. ΨΝΛΕ46Μ9ΤΕ-ΨΣ6.

-       To υπ. αρ 227625/28-1-2021 έγγραφο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, Δ/νση Περ/ντος και Χωρικού Σχεδιασμού Δυτ. Ελλάδας, Τμ. Περιβαλλοντικού και Χωρικού Σχεδιασμού

-       Το υπ. αρ ΠΔΕ/ΔΑΟΚΠΕΑ/28657/1266 – 03/022021 έγγραφο του Τμ. Αλιείας, Δ/νση Αγρ Οικονομίας & Κτηνιατρικής, Π.Ε. Αχαΐας.

-       To υπ. αρ 20100/17-2-2021 έγγραφο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίου, Δ/νση Περ/ντος και Χωρικού Σχεδιασμού Δυτ. Ελλάδας, Τμ. Περιβαλλοντικού και Χωρικού Σχεδιασμού

-       Το υπ. αρ. ΠΔΕ/ΔΠΧΣ/78111/1563 – 31/3/2021 έγγραφο Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, Γεν. Δ/νση Αναπτυξιακού Προγραμματισμού, Περ/ντος και Υποδομών, Δ/νση Περ/ντος και Χωρικού Σχεδιασμού.

 … οι αρμόδιες Υπηρεσίες τόσο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας όσο και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης έχουν κάνει σαφές ότι η αλιευτική εκμετάλλευση της λιμνοθάλασσας Πρόκοπος, στην καρδιά του Εθνικού Πάρκου, υπόκειται σε Περιβαλλοντική Αδειοδότηση. Συνεπώς, προτού υπογράψει ο νέος μισθωτής της λιμνοθάλασσας σύμβαση με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδα,- θα πρέπει να προηγηθεί Περιβαλλοντική Αδειοδότηση όπως περιγράφουν οι υπηρεσίες. 

Το ζήτημα είναι ουσιαστικό, διότι ο μισθωτής οφείλει να συμμορφώνεται απευθείας με τις υποδείξεις  των υπηρεσιών περιβάλλοντος και όχι μόνο με το Τμήμα Αλιείας. Άλλωστε, η έκδοση Περιβαλλοντικών Όρων, όχι μόνο δεν επηρεάζει την αλιευτική παραγωγή, αλλά βοηθά την παραγωγικότητα του οικοσυστήματος και προσθέτει αξία στα προϊόντα του.

 Γι αυτό σας ρωτάμε:

Ολοκλήρωσε η Περιφέρεια την διαδικασία εκμίσθωσης τηρώντας την περιβαλλοντική νομοθεσία όπως διατυπώθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες και εκδόθηκαν Περιβαλλοντικοί Όροι πριν τη μίσθωση;

-     Αν ναι, θα θέλαμε να τους δούμε, αν όχι, πώς σκοπεύετε να ελέγξετε τον μισθωτή, ο οποίος (από την προηγούμενη μίσθωση) έχει αποδειχτεί καταφανώς ανεπαρκής στην προστασία της βιοποικιλότητας;

Η απάντηση Βασιλόπουλου https://www.youtube.com/watch?v=iAxtD0MBsJA

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2021

Σχόλια για την Στρατηγική μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Περιφερειακού Προγράμματος Ανάπτυξης Δυτικής Ελλάδας

 

Ένα μόνο από τα μυριάδες παραδείγματα: Η αποξηραμένη Αγουλινίτσα και η ακτή Νότια των εκβολών Αλφειού. Χώρος άπειρων δράσεων για περιβαλλοντική αναβάθμιση και αληθινή "πράσινη" ανάπτυξη. Φυσικά, δεν αναφέρεται τίποτα στο αναπτυξιακό της Περιφέρειας. Φωτ. Παύλος Θεοδωράτος

Σήμερα στείλαμε στην Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας τα παρακάτω σχόλια για την ΣΜΠΕ του Περιφερειακού προγράμματος Ανάπτυξης της Δυτικής Ελλάδας. Δεν είναι αναλυτικά και λεπτομερή, όμως τι να σχολιάσεις σε ένα κείμενο που είναι 95% επικόλληση κειμένων από αλλού και τα υπόλοιπα ένα ατεκμηρίωτο "λιβάνισμα" της πολιτικής:

Η Στρατηγική μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ)[i] για το Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Δυτικής Ελλάδας (ΠΠΑ)[ii] αποτελεί αδέξια απόπειρα νομιμοποίησης ενός καταφανώς καταστροφικού για το περιβάλλον σχεδίου – όπως προκύπτει από την κατεύθυνση των πόρων.

Η ΣΜΠΕ όφειλε να επισημάνει τις στρεβλότητες του ΠΠΑ, όχι να τις καλύψει.

Όταν το ΠΠΑ θεωρεί το «Περιβάλλον» είτε πόρο προς εκμετάλλευση ή εξωτερικό κίνδυνο (π.χ. πλημμύρες), αναπόφευκτα θεωρεί «περιβαλλοντική δράση» τα μεγάλα τεχνικά έργα εκμετάλλευσης φυσικών πόρων και καθυπόταξης της φύσης. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στις οικοσυστημικές υπηρεσίες που στηρίζουν την ζωή και τον πρωτογενή τομέα. Έτσι, το 80% των πόρων της δράσης υπό τον παραπλανητικό τίτλο «Πράσινη Ανάπτυξη» αφορά φράγματα, αρδευτικά δίκτυα, αντιπλημμυρικά και, γενικώς, έργα με αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Αν δεν επισημάνει η ΣΜΠΕ αυτή την ανεπάρκεια, ποιος θα το κάνει;

Από την στιγμή που η ΣΜΠΕ δεν υπερασπίζεται το περιβάλλον, γίνεται ένα άχρηστο κείμενο. Ενδεικτικά, στην εξέταση της Μηδενικής λύσης, η ΣΜΠΕ υιοθετεί την απαράδεκτη άποψη ότι «οικονομική ανάπτυξη και η αειφορική διαχείριση του περιβάλλοντος είναι αλληλένδετες» και, άρα, χρειαζόμαστε ανάπτυξη ώστε να έχουμε πόρους για να προστατέψουμε το περιβάλλον! Δηλαδή δεν θεωρεί, έστω, την ανάπτυξη ως μονόδρομο μέσα από τον οποίο οφείλουμε να κάνουμε το καλύτερο για να περιορίσουμε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, αλλά επιμένει ότι κάνει καλό!

Η ΣΜΠΕ αντιγράφει αποσπάσματα από βασικά κείμενα στρατηγικής για το περιβάλλον χωρίς να τεκμηριώνει πώς και εάν επιτυγχάνονται οι σχετικοί στόχοι. Έτσι, υπερθεματίζοντας για την «ανάπτυξη που θα φέρει πόρους για το περιβάλλον» εκτιμά ότι το ΠΠΑ θα συνεισφέρει:

«• στην προστασία και διατήρηση των περιοχών με υψηλή οικολογική αξία

• στην προστασία της βιοποικιλότητας και στην ανάσχεση της απώλειάς της,

• στην προστασία του τοπίου και των ιδιαίτερων τοξικολογικών χαρακτηριστικών,

• στην προστασία του εδάφους και των εδαφικών πόρων,

• στην προστασία των επιφανειακών και υπόγειων υδατικών πόρων,

• στην μείωση των εκπομπών που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και κατ’ επέκταση

στην κλιματική αλλαγή,

• στην αειφόρο διαχείριση των πόρων,

• στην αειφόρο διαχείριση των στερεών απορριμμάτων και υγρών αποβλήτων και

• στην ορθολογική χρήση και εξοικονόμηση ενέργειας

 

Πώς εκτιμά κάτι τέτοιο όταν στον προϋπολογισμό βλέπουμε ότι τα οδικά έργα – τα κατεξοχήν ενεργοβόρα και καταστροφικά για το περιβάλλον έργα- αποτελούν σχεδόν το 45% του Προγράμματος με το 15% να αφορούν νέους δρόμους;

Πώς η ΣΜΠΕ βλέπει προστασία περιοχών και βιοποικιλότητας όταν στην Πράσινη Ανάπτυξη (26% του ΠΠΑ) σχεδόν το σύνολο των δράσεων αφορούν σκληρά έργα όπως φράγματα, αρδευτικά δίκτυα, αντιπλημμυρικά, ενώ η αληθινή προστασία οικοσυστημάτων (που, επιπλέον των άλλων, θωρακίζει και ενόψει κλιματικής κρίσης) είναι μόλις το 0,2%; Πώς δικαιολογεί η ΣΜΠΕ ότι από το ΠΠΕ απουσιάζουν αναγνωρισμένες δράσεις περιβαλλοντικής αναβάθμισης με σημαντική ωριμότητα, όπως η ανασύσταση της λίμνης Μουριάς;

Πώς βλέπει η ΣΜΠΕ ότι θα υπάρξει ορθολογική χρήση πόρων και εξοικονόμηση ενέργειας όταν η Έξυπνη Ανάπτυξη, όπου θα μπορούσαν να προβλεφθούν αξιόλογες δράσεις, αποτελεί μόλις το 1,5% των πόρων;

Επίσης η ΣΜΠΕ δεν συνεκτιμά τις επιπτώσεις που θα έχει το ΠΠΑ στις προστατευόμενες περιοχές και το τοπίο σε συνδυασμό με την τεράστια επέκταση έργων ΑΠΕ σε φυσικές περιοχές και ιδίως μέσα σε προστατευόμενες περιοχές.

Έτσι, ο συνοπτικός Πίνακας 7-7 δίνει μια αναληθή εικόνα των επηρεαζόμενων περιβαλλοντικών παραμέτρων  αφού δίνει Θετικό Πρόσημο (βελτίωση) σε έργα της Πράσινης Ανάπτυξης με σαφώς αρνητικό πρόσημο. Ακόμη και στο «Ποσοστό χερσαίας έκτασης με ανεπαίσθητο αντίκτυπο ανθρωπογενών δραστηριοτήτων» (απαράδεκτη διατύπωση έτσι κι αλλιώς) εντοπίζει «θετικές επιδράσεις» ενώ το 80% των πόρων αυτής της δράσης αφορά άγριες επεμβάσεις σε φυσικές περιοχές (κοίτες ποταμών, παρόχθια δάση, ζώνες πλημμυρών, αγροτικά οικοσυστήματα, πηγές κ.λπ.). Αν γινόταν μια αντικειμενική εκτίμηση, οι αρνητικές δράσεις (κόκκινα βέλη…) θα ήσαν σαφώς περισσότερα.

Δεν είναι ΣΜΠΕ αυτό το πρόχειρο κατασκεύασμα του οποίου το 95% αποτελεί απλή επικόλληση κειμένων.