Ερώτηση προς Αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας κ Μπονανο για την απομάκρυνση "αδρανών" υλικών από εκβολή ρέματος με έντονη διάβρωση

 

Η ερώτηση κατατέθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου και έχει ως εξής:

Κύριε Αντιπεριφερειάρχη Αχαΐας

Το απόγευμα της Πέμπτης 17 Σεπτεμβρίου, παραμονές της έλευσης του κύματος κακοκαιρίας, εσείς προσωπικά επιβλέπατε τον «καθαρισμό» της κοίτης και της εκβολής στο ρέμα «Ξυλοκέρα» στην Δ.Ε. Ρίου.

 Δεν εστιάζουμε στην σκοπιμότητα της πράξης καθαυτής (αποδείχτηκε ότι η επέμβαση πάνω στην εκβολή και 50 μ. ανάντη αυτής περισσότερο βοήθησε την θάλασσα να εισχωρήσει στο εσωτερικό, παρά τα νερά της βροχής να φύγουν προς την θάλασσα), ωστόσο οφείλουμε να σας ρωτήσουμε για κάτι πολύ σημαντικό, του οποίου υπήρξατε μάρτυρας: Την απόληψη σημαντικών ποσοτήτων «αδρανών υλικών» από την κοίτη του ρέματος. Οι «αντιπλημμυρικές» εργασίες συχνά χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα από εργολαβικά συμφέροντα για επέμβαση στην κοίτη των ποταμών και δωρεάν απόληψη αδρανών υλικών. Παράλληλα, τα (δήθεν) «αδρανή» αυτά υλικά αποτελούν βασικό δομικό υλικό των ακτών και δεν πρέπει να τα στερούμε από τον φυσικό κύκλο τροφοδοσίας των παραλιών. Ακόμη και στην θεωρητική περίπτωση που χρειαστεί προσωρινά να απομακρυνθούν, πρέπει να τοποθετηθούν σε σημείο από όπου θα μπορούν να απλωθούν με φυσικό τρόπο στην παραλία (κατά προτίμηση στην ίδια την γειτονική παραλία). Κάτι τέτοιο προφανώς δεν συνέβη στην προκειμένη περίπτωση, μολονότι βρισκόμασταν στην παραλία μια περιοχής πασίγνωστης για την εντονότατη διάβρωση που υφίσταται.

 Γι αυτό σας ρωτάμε:

 -       Πού κατέληξαν οι ποσότητες των αδρανών υλικών που απομακρύνθηκαν από την κοίτη του ρέματος Ξυλοκέρα την Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου και ποια μέριμνα λήφθηκε για την νόμιμη διαχείριση αυτών των υλικών;

-       Γιατί δώσατε άδεια να απομακρυνθούν πολύτιμες ποσότητες αδρανών από μια παραλία που αντιμετωπίζει εντονότατο πρόβλημα διάβρωσης;

Η Περιφέρεια συμβάλει στο τέλος του Αμβρακικού!

  

Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας καυχιέται για την αύξηση των ιχθυοκαλλιεργειών μέσα στον κλειστό κόλπο του Αμβρακικού!

 Η Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας ενέκρινε την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το χαρακτηρισμό και την οριοθέτηση Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών στον Αμβρακικό Κόλπο, που σηματοδοτεί την αύξηση της επιβάρυνσης του Κόλπου. Αγνοώντας τον θεσμικό του ρόλο, ο Αντιπεριφερειάρχης Περιβάλλοντος κ. Δημητρογιάννης σημείωσε ότι η Επιτροπή Περιβάλλοντος «επισπεύδει τις αναπτυξιακές προοπτικές». Είναι αυτός ο ρόλος της; Και με ποιο τίμημα;

Θυμίζουμε ότι ο κλειστός Αμβρακικός Κόλπος βρίσκεται κυριολεκτικά σε οριακό επίπεδο, με το μεγαλύτερο μέρος του να υποφέρει από ανοξικές συνθήκες λόγω του τεράστιου οργανικού φορτίου που επιφέρουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες στις γύρω περιοχές (λιπάσματα, κτηνοτροφικά και άλλα απόβλητα) και οι ήδη πολλές ιχθυοκαλλιέργειες. Αυτή η κατάσταση απειλεί όχι μόνο την άγρια ζωή αλλά και την παραδοσιακή φυσική αλιεία στον κόλπο και τις λιμνοθάλασσες – μια δραστηριότητα που στηρίζει πολύ περισσότερες οικογένειες από ότι οι κλωβοί. Η μόνη λύση ήταν η μείωση αν όχι η συνολική απομάκρυνση των ιχθυοκαλλιεργειών. Αντί γι αυτό, επιλέχθηκε η σημαντική αύξηση της δυναμικότητας κατά τουλάχιστον 40% και ο υπερδιπλασιασμός της έκτασης (από 465 στρ. σε >1.000).

 Ο καθ’ ύλην αρμόδιος να κρίνει την κατάσταση του περιβάλλοντος στον Αμβρακικό Κόλπο, ο Φορέας Διαχείρισης Αμβρακικού, απέρριψε την ΣΜΠΕ κρίνοντας ότι, με εξαίρεση την καλλιέργεια οστράκων, ο κόλπος δεν μπορεί να ανεχτεί περαιτέρω επιβάρυνση (αναφέρει ότι ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος του Κόλπου είναι μια «Νεκρή Ζώνη»). Οι δήθεν «ασφαλιστικές δικλίδες» είναι άνευ ουσίας αφού αγνοούν την αρχή της πρόληψης και αφορούν απλή «παρακολούθηση» και «καταγραφή» της κατάστασης.

 Αν οι υδατοκαλλιέργειες ήσαν αληθινά βιώσιμες θα προβληματίζονταν για την περιβαλλοντική υποβάθμιση, αφού πληρώνουν πρώτες το κόστος της καταστροφής - όπως έχει ξαναγίνει στον Αμβρακικό με μαζικούς θανάτους ψαριών στους κλωβούς. Ωστόσο ενδιαφέρονται μόνο για γρήγορη εκμετάλλευση και κερδοφορία. Όταν έρθει η κατάρρευση, μπορούν να πάνε αλλού, αφήνοντας πίσω έναν κατεστραμμένο Αμβρακικό.

 Καλούμε την Επιτροπή Περιβάλλοντος της Περιφέρειας να αντιληφθεί τον ρόλο της και να διαφυλάξει την οικολογική ισορροπία. Οι υδατοκαλλιέργειες δεν είναι «αθώος πρωτογενής τομέας» που έχει ανάγκη ειδική μεταχείριση. Είναι επιθετικές βιομηχανικές εκτροφές που επιτυγχάνουν οικονομικές «επιδόσεις» απλά επειδή δεν πληρώνουν ούτε λογοδοτούν για το μεγάλο περιβαλλοντικό κόστος που επιφέρουν.