Υγρότοποι στην εποχή της κρίσης

Οικολογική Δυτική Ελλάδα

Πάτρα 2 Φεβρουαρίου 2014

Υγρότοποι στην εποχή της κρίσης

Έχουν μέλλον οι υγρότοποι όταν η «αρπαχτή» γίνεται επίσημη κρατική πολιτική;

 

Η παγκόσμια ημέρα υγροτόπων 2 Φεβρουαρίου 2014, βρίσκει τα δύο υγροτοπικά Εθνικά Πάρκα στη Δυτική Ελλάδα (Κοτύχι – Στροφυλιά και Μεσολόγγι – Εκβολές Αχελώου – Εχινάδες Νήσοι) να αντιμετωπίζουν μια νέα δέσμη απειλών:

-       Η παραχώρηση για εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στο Ιόνιο αγνοεί τις επιπτώσεις στα δύο γειτονικά παραλιακά Εθνικά Πάρκα και δεν προβλέπει μέτρα πρόληψης με ευθύνη του επενδυτή.

-       Η ΝΑ.ΒΙ.ΠΕ Αστακού ανοίγει την πόρτα σε οχλούσες και ρυπογόνες επενδύσεις και η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν αναφέρει τίποτα για τις εκβολές Αχελώου και τις Εχινάδες, που επηρεάζονται άμεσα.

-       Στρώνεται κόκκινο χαλί στον Εμίρη που επενδύει πάνω στην Οξειά και επιμελώς αποκρύπτεται ότι η νησίδα αποτελεί Περιοχής Προστασίας της Φύσης στο Εθνικό Πάρκο Μεσολογγίου.

-       Παραχωρείται στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. τεράστια ζώνη στην παραλία Στροφυλιάς και «κρύβεται κάτω από το χαλί» ότι η περιοχή αυτή αποτελεί πυρήνα προστασίας σε Εθνικό Πάρκο.

-       Οι υδατοκαλλιέργειες κυριεύουν ολόκληρη τη θαλάσσια περιοχή των Εχινάδων χωρίς περιορισμούς και προβλέψεις για την προστασία της σπάνιας άγριας φύσης που υπάρχει εκεί.

Πίσω από όλα αυτά βρίσκεται η κεντρική πολιτική επιλογή για ληστρικές, «άγριες» επενδύσεις χωρίς φροντίδα για το περιβάλλον και την κοινωνία.

Φυσικά, δεν αποτελεί έκπληξη ότι το περιβάλλον απειλείται από κοντόφθαλμα σχέδια και από την αδιαφορία για τα συλλογικά αγαθά. Μόνο που, μέχρι σήμερα, οι απειλές ξεκινούσαν από ιδιωτικά μικρά ή μεγάλα συμφέροντα: καταπατήσεις, μπαζώματα, ρύπανση, άναρχη οικοδομική δραστηριότητα, λαθροθηρία, λαθροϋλοτομίες ήσαν και είναι σοβαρές απειλές για τους υγροτόπους και την άγρια φύση γενικότερα.

Όταν, όμως, η «αρπαχτή» γίνεται επίσημη κρατική πολιτική, ποια ελπίδα υπάρχει;

 Κώστας Παπακωνσταντίνου

Περιφερειακός Σύμβουλος, Γραμματέας Περιφερειακού Συμβουλίου